Πρέπει να φτάσετε σε βασικό pH 12-13, δεν έχει πραγματικά σημασία η συγκέντρωση.
Σύνθεση κεταμίνης
- Thread starter G.Patton
- Start date
8. o-χλωροφαινυλοκυκλοπεντυλοκετόνη.
Στο διαλυμένο με αυτόν τον τρόπο Grignard προστίθενται 48 g ο-χλωροβενζονιτρίλιο και το μείγμα αναδεύεται για 3 ημέρες σε RT. Στη συνέχεια χύνεται σε μείγμα πάγου/NH4Cl, με προσθήκη λίγων conc. aq. NH3 και αφήνεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος μέχρι να λιώσει όλος ο πάγος. Η κετόνη εν μέρει επιπλέει, εν μέρει πέφτει στον πυθμένα. Εκχυλίζεται με βενζόλιο(χρήση 100 mL x2 φορές). Οι αποδόσεις κυμαίνονται, αλλά σπάνια πέφτουν κάτω από το 55%.
Βήμα 2: α-βρωμο(ο-χλωροφαινυλο)-κυκλοπεντυλοκετόνη.
Σε 21,0 g της παραπάνω κετόνης προστίθενται 10,0 g βρωμίου σε 80 ml τετραχλωράνθρακα σταγόνα προς σταγόνα στους 0 °C. Αφού προστεθεί όλο το Br2, σχηματίζεται πορτοκαλί εναιώρημα. Αυτό πλένεται με αραιό υδατικό διάλυμα δισουλφίτη του νατρίου (~65 ml x2 διαλύματος 10%) και εξατμίζεται για να δώσει 1-βρωμοκυκλοπεντυλο-(ο-χλωροφαινυλο)-κετόνη, bp 111-114 °C (0,1 mm Hg). Η απόδοση είναι ~66%. Αυτή η βρωμοκετόνη είναι ασταθής και πρέπει να χρησιμοποιείται αμέσως. Επίσης, οι προσπάθειες απόσταξης σε 0,1 mm Hg οδηγούν σε κάποια αποσύνθεση, οπότε πρέπει να χρησιμοποιείται χωρίς περαιτέρω καθαρισμό.
Στο διαλυμένο με αυτόν τον τρόπο Grignard προστίθενται 48 g ο-χλωροβενζονιτρίλιο και το μείγμα αναδεύεται για 3 ημέρες σε RT. Στη συνέχεια χύνεται σε μείγμα πάγου/NH4Cl, με προσθήκη λίγων conc. aq. NH3 και αφήνεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος μέχρι να λιώσει όλος ο πάγος. Η κετόνη εν μέρει επιπλέει, εν μέρει πέφτει στον πυθμένα. Εκχυλίζεται με βενζόλιο(χρήση 100 mL x2 φορές). Οι αποδόσεις κυμαίνονται, αλλά σπάνια πέφτουν κάτω από το 55%.
Βήμα 2: α-βρωμο(ο-χλωροφαινυλο)-κυκλοπεντυλοκετόνη.
Σε 21,0 g της παραπάνω κετόνης προστίθενται 10,0 g βρωμίου σε 80 ml τετραχλωράνθρακα σταγόνα προς σταγόνα στους 0 °C. Αφού προστεθεί όλο το Br2, σχηματίζεται πορτοκαλί εναιώρημα. Αυτό πλένεται με αραιό υδατικό διάλυμα δισουλφίτη του νατρίου (~65 ml x2 διαλύματος 10%) και εξατμίζεται για να δώσει 1-βρωμοκυκλοπεντυλο-(ο-χλωροφαινυλο)-κετόνη, bp 111-114 °C (0,1 mm Hg). Η απόδοση είναι ~66%. Αυτή η βρωμοκετόνη είναι ασταθής και πρέπει να χρησιμοποιείται αμέσως. Επίσης, οι προσπάθειες απόσταξης σε 0,1 mm Hg οδηγούν σε κάποια αποσύνθεση, οπότε πρέπει να χρησιμοποιείται χωρίς περαιτέρω καθαρισμό.
- By kkk
Κύριε, πώς να ξεκινήσετε την παρασκευή της o-Chlorophenyl cyclopentyl ketone.
↑View previous replies…
- By kkk
Κύριε, προσπαθώ να το κάνω αυτό τώρα, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι σωστό..,
Βήμα 1: Προσθέστε 1 mL χλωροκυκλοπεντανίου, 10 mL τριαιθυλαμίνης, 0.1 g ιωδίου, 7 g σκόνης μαγνησίου και 10 mL τετραϋδροφουρανίου σε φιάλη με τρία λαιμό, ανακατεύουμε και θερμαίνουμε στους 70 °C για να ξεκινήσει η αντίδραση, Βήμα 2: Θερμαίνετε στους 80 °C, προσθέτετε 15 mL τριαιθυλαμίνης και 30 mL τετραϋδροφουρανίου, ρίχνετε αργά 29 mL χλωροκυκλοπεντανίου, επαναρροή για 3 ώρες για να λάβετε αντιδραστήριο Grignard- Βήμα 3: ρίχνετε 26 g μικτού διαλύματος ο-χλωροβενζονιτριλίου και 80 mL τετραϋδροφουρανίου, διατηρείτε τους 80 °C και επαναρροή για 6 ώρες- Βήμα 4: Μετά την ψύξη σε θερμοκρασία δωματίου, προσθέστε 200 mL νερού, στη συνέχεια ρίξτε 10 mL πυκνού υδροχλωρικού οξέος, διατηρήστε τους 50 °C και αντιδράστε για 5 ώρες- Βήμα 5: Ψύξτε σε θερμοκρασία δωματίου, πάρτε το ανώτερο διάλυμα τετραϋδροφουρανίου, αφαιρέστε το τετραϋδροφουράνιο με περιστροφική εξάτμιση στους 80 °C και στη συνέχεια θερμάνετε στους 165 °C για να αφαιρέσετε την ο-χλωροφαινυλοκυκλοπεντανόνη και λάβετε 23.4 g ενός συνθετικού δείγματος o-χλωροφαινυλοκυκλοπεντανόνης με απόδοση περίπου 52%.
Βήμα 1: Προσθέστε 1 mL χλωροκυκλοπεντανίου, 10 mL τριαιθυλαμίνης, 0.1 g ιωδίου, 7 g σκόνης μαγνησίου και 10 mL τετραϋδροφουρανίου σε φιάλη με τρία λαιμό, ανακατεύουμε και θερμαίνουμε στους 70 °C για να ξεκινήσει η αντίδραση, Βήμα 2: Θερμαίνετε στους 80 °C, προσθέτετε 15 mL τριαιθυλαμίνης και 30 mL τετραϋδροφουρανίου, ρίχνετε αργά 29 mL χλωροκυκλοπεντανίου, επαναρροή για 3 ώρες για να λάβετε αντιδραστήριο Grignard- Βήμα 3: ρίχνετε 26 g μικτού διαλύματος ο-χλωροβενζονιτριλίου και 80 mL τετραϋδροφουρανίου, διατηρείτε τους 80 °C και επαναρροή για 6 ώρες- Βήμα 4: Μετά την ψύξη σε θερμοκρασία δωματίου, προσθέστε 200 mL νερού, στη συνέχεια ρίξτε 10 mL πυκνού υδροχλωρικού οξέος, διατηρήστε τους 50 °C και αντιδράστε για 5 ώρες- Βήμα 5: Ψύξτε σε θερμοκρασία δωματίου, πάρτε το ανώτερο διάλυμα τετραϋδροφουρανίου, αφαιρέστε το τετραϋδροφουράνιο με περιστροφική εξάτμιση στους 80 °C και στη συνέχεια θερμάνετε στους 165 °C για να αφαιρέσετε την ο-χλωροφαινυλοκυκλοπεντανόνη και λάβετε 23.4 g ενός συνθετικού δείγματος o-χλωροφαινυλοκυκλοπεντανόνης με απόδοση περίπου 52%.
Μπορείτε να αντικαταστήσετε τη δεκαλίνη με το κυκλοεξάνιο, πιθανώς
- By OrgUnikum
Το κυκλοεξάνιο έχει σημείο βρασμού 81 °C, πράγμα που σημαίνει ότι η θερμική αναδιάταξη θα χρειαζόταν 7 έως 10 ημέρες σε παλινδρόμηση. Αλλά τότε θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει IPA, ίδιο bp και είναι γνωστό ότι λειτουργεί από τη βιβλιογραφία (7 έως 10 ημέρες σε παλινδρόμηση).
Ο βενζοϊκός αιθυλεστέρας λειτουργεί.
Η αιθυλενογλυκόλη είναι ένας άλλος διαλύτης που λειτουργεί και έχει καλύτερη διαθεσιμότητα.
Η απόδοση δεν είναι ποτέ κοντά στην ποσοτική, στην πραγματικότητα όταν χρησιμοποιείται η κετιμίνη ως βάση οι αποδόσεις υποφέρουν, για αξιοπρεπείς αποδόσεις πρέπει να χρησιμοποιείται το άλας HCl. Πρέπει επίσης να γίνεται υπό αυστηρά άνυδρες συνθήκες, αλλιώς οι αποδόσεις είναι απαράδεκτες. (η ιμίνη θα υδρολυθεί πίσω σε MeNH2, χωρίς να αποτελεί έκπληξη όσον αφορά τις αυστηρές συνθήκες).
Η αναδιάταξη καταλύεται από οξέα Lewis, το MgCl2 και το AlCl3 (άνυδρο) λειτουργούν καλά. Χρειάζονται 0,1 mol ισοδύναμα, αλλά το AlCl3 μπορεί επίσης να φροντίσει για τυχόν νερό που εξακολουθεί να υπάρχει, η ποσότητα που χρησιμοποιείται πρέπει να ρυθμιστεί φυσικά, π.χ. X g που απαιτούνται για την απομάκρυνση του νερού συν 0,1 mol για την κατάλυση της αντίδρασης.
Η χρήση του AlCl3 μειώνει την απαιτούμενη θερμοκρασία στους ~130 °C (για να πάρει τον ίδιο χρόνο που θα χρειάζονταν οι 180 °C χωρίς καταλύτη).
Άλλη μια συμβουλή: Μείνετε μακριά από το CCl4 το πράγμα δεν είναι μόνο τοξικό αλλά και κακό και δυσεύρετο για καλούς λόγους. Ευτυχώς είναι εντελώς περιττό για τη βρωμινοποίηση της α θέσης. Ο αλάνθαστος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με τη χρήση CuBr2 που κάνει τη δουλειά ποσοτικά και χωρίς παρενέργειες.
Για τις συνθήκες της αντίδρασης απλά ψάξτε στο Google "Bromination with CuBr2" και θα βρείτε γρήγορα τις τυποποιημένες συνθήκες για αυτό που περιγράφονται και οι οποίες λειτουργούν απόλυτα καλά σε αυτή την περίπτωση.
Ο βενζοϊκός αιθυλεστέρας λειτουργεί.
Η αιθυλενογλυκόλη είναι ένας άλλος διαλύτης που λειτουργεί και έχει καλύτερη διαθεσιμότητα.
Η απόδοση δεν είναι ποτέ κοντά στην ποσοτική, στην πραγματικότητα όταν χρησιμοποιείται η κετιμίνη ως βάση οι αποδόσεις υποφέρουν, για αξιοπρεπείς αποδόσεις πρέπει να χρησιμοποιείται το άλας HCl. Πρέπει επίσης να γίνεται υπό αυστηρά άνυδρες συνθήκες, αλλιώς οι αποδόσεις είναι απαράδεκτες. (η ιμίνη θα υδρολυθεί πίσω σε MeNH2, χωρίς να αποτελεί έκπληξη όσον αφορά τις αυστηρές συνθήκες).
Η αναδιάταξη καταλύεται από οξέα Lewis, το MgCl2 και το AlCl3 (άνυδρο) λειτουργούν καλά. Χρειάζονται 0,1 mol ισοδύναμα, αλλά το AlCl3 μπορεί επίσης να φροντίσει για τυχόν νερό που εξακολουθεί να υπάρχει, η ποσότητα που χρησιμοποιείται πρέπει να ρυθμιστεί φυσικά, π.χ. X g που απαιτούνται για την απομάκρυνση του νερού συν 0,1 mol για την κατάλυση της αντίδρασης.
Η χρήση του AlCl3 μειώνει την απαιτούμενη θερμοκρασία στους ~130 °C (για να πάρει τον ίδιο χρόνο που θα χρειάζονταν οι 180 °C χωρίς καταλύτη).
Άλλη μια συμβουλή: Μείνετε μακριά από το CCl4 το πράγμα δεν είναι μόνο τοξικό αλλά και κακό και δυσεύρετο για καλούς λόγους. Ευτυχώς είναι εντελώς περιττό για τη βρωμινοποίηση της α θέσης. Ο αλάνθαστος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με τη χρήση CuBr2 που κάνει τη δουλειά ποσοτικά και χωρίς παρενέργειες.
Για τις συνθήκες της αντίδρασης απλά ψάξτε στο Google "Bromination with CuBr2" και θα βρείτε γρήγορα τις τυποποιημένες συνθήκες για αυτό που περιγράφονται και οι οποίες λειτουργούν απόλυτα καλά σε αυτή την περίπτωση.
Σας ευχαριστώ, κύριε.
Εάν αυτή η αντίδραση Grignard δεν είναι ιδανική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ο-χλωροβενζαλδεΰδη, η οποία είναι εύκολο να αντιδράσει για την παραγωγή αλκοόλης και στη συνέχεια να οξειδωθεί.
Η 1-βρωμοκυκλοπεντυλο-(ο-χλωροφαινυλο)-κετόνη (CAS 6740-86-9) είναι διαθέσιμη στο εμπόριο. Πωλείται σε μορφές λευκής σκόνης ή καφέ ελαίου. Αναφέρατε "Αυτή η βρωμοκετόνη είναι ασταθής και πρέπει να χρησιμοποιείται αμέσως", αν ισχύει αυτό τότε πώς την πωλούν. Το διάλυμα έχει πολύ σκούρο χρώμα στις περισσότερες από τις φωτογραφίες, υπάρχει λόγος να τις αγοράσω;
Και τι γίνεται με τη σκόνη; Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη σκόνη;
Και τι γίνεται με τη σκόνη; Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη σκόνη;
- By G.Patton
Γεια σας, μπορεί να αποθηκευτεί σε ψυγείο υπό αδρανή ατμόσφαιρα. Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι διαθέσιμο στο εμπόριο.
- By OrgUnikum
Το ίδιο ισχύει και για όλες τις ιδιαίτερα αντιδραστικές ενώσεις που πωλούνται: Προστίθεται ένας σταθεροποιητής (ή ένα μείγμα του), τι άλλο; Το ότι πρέπει να διατηρείται κάτω από τους 8°C και τα λοιπά είναι απλώς για ασφαλιστικούς λόγους για να μετατεθεί η ευθύνη, καθώς με αυτόν τον τρόπο, αν κάτι πάει στραβά, ο αγοραστής πρέπει να αποδείξει ότι ήταν πάντα κάτω από τους 8°C, πράγμα που είναι αρκετά δύσκολο να γίνει. Δεν είναι όπως: "Αν δεν διατηρηθεί κρύο και αδρανές θα εκραγεί" αλλά είναι "μπορεί να χαλάσει γρήγορα μετά το άνοιγμα αλλά εσείς φταίτε, σταματήστε να γκρινιάζετε, σας το είπαμε".
Τα πράγματα που φτιάξατε μόνοι σας χαλάνε γρήγορα καθώς οι προσμίξεις καταλύουν την αλλοίωση και συχνά δεν έχετε τα κατάλληλα συντηρητικά.
Τα πράγματα που φτιάξατε μόνοι σας χαλάνε γρήγορα καθώς οι προσμίξεις καταλύουν την αλλοίωση και συχνά δεν έχετε τα κατάλληλα συντηρητικά.
μετά από 95 °C για 3-4 ώρες,και εκχυλίστηκε με 20% HCl. Το όξινο εκχύλισμα βασικοποιείται και εκχυλίζεται με DCM. Ο διαλύτης απομακρύνεται, δίνοντας το προϊόν ως έλαιο που ΔΕΝ κρυσταλλώνεται. Αντίθετα, γίνεται εξαιρετικά κολλώδες λάδι καφέ χρώματος. και δεν μπορεί να γίνει ανακρυστάλλωση από πεντάνιο/αιθέρα ή εξάνιο/αιθέρα. τυχόν συμβουλές;
-
NEW VIDEO
MDA Synthesis. Part 1 of 3.