Najlepszym wyborem będzie Al/Hg. Holandia powinna być pełna łatwo dostępnych P2NP. Można użyć metalowych reaktorów, jednak muszą one być pokryte żywicą epoksydową, w przeciwnym razie kwas przebije się przez reaktor po około 3-5 reakcjach (nie chcesz tam być, gdy to się stanie). Jeśli szukasz mniejszej, dużej skali, możesz uprościć sprawę, używając 200-litrowych szklanych reaktorów, jednak uzyskasz tylko około 7,5 kg P2P na partię. Użyliśmy 20-litrowych karbojów z plastikowym wężem podłączonym do szklanego adaptera i powoli dodawaliśmy HCl w małych krokach. Po dodaniu jednego karboja, podłączaliśmy kolejny. Następnie dodawaliśmy NaOH, aby wszystko zalkalizować oraz dużą ilość wody, która schłodziła reakcję na tyle, by można było przejść do destylacji. Użyliśmy kolumny przedłużającej, aby poradzić sobie z rozpryskami i destylowaliśmy P2P z parą wodną bezpośrednio z kolby. To jedna z przeszkód, próbowaliśmy pomp perystaltycznych, ekstrakcji toluenem... w końcu będziesz musiał destylować przez 8 godzin. Tak jest najlepiej. Jeśli jesteś wydajny i zaczniesz dzień wcześniej, możesz skończyć w 12 godzin.
Umieścilibyśmy większość reagentów w kolbie gotowej do pracy poprzedniego wieczoru. Następnie czekamy, aż ostygnie po destylacji, dodajemy trochę wody, gdy mamy pewność, że kolba nie pęknie, i odsysamy cały syf z kolby za pomocą kilku płukań i roztworu kwasu szczawiowego. Czyścisz na miejscu. Nie trzeba demontować żadnej konfiguracji. Wyobraź sobie, że przy 4 reaktorach pracujących przez 4 dni z rzędu otrzymujesz 120 kg P2P. Ta reakcja jest straszna w małej skali. Kiedy już naprawdę ją przeskalujesz, nauczysz się ją kochać, a wydajność wzrośnie. Jeśli wybierzesz coś w rodzaju metalowego reaktora, będzie jeszcze lepiej, ale twój sprzęt może okazać się jednorazowy. Skalowanie przebiega niemal liniowo, bez żadnych niespodzianek.
Niestety, Al/Hg nie jest tak proste. Wszystko, co jest dostępne na ten temat w Internecie, jest prawie błędne. Wiele rzeczy odnosi się do MDMA, ale nie tyle do produkcji mety. Można ją ogromnie skalować przy odpowiednim zrozumieniu, jak stworzyć katalizator i jak jest on wprowadzany do reagentów. W mniejszej, dużej skali można to zrobić za pomocą tych samych 200-litrowych reaktorów w szkle z wydajnością 90% +. Aby osiągnąć taką wydajność, reakcja musi być gwałtowna. Folia nie będzie działać. Można to również zrobić w metalowych beczkach o pojemności 220 l, nawet bez mieszania, z wydajnością 73-78% i lekko uchyloną pokrywą.
Kształt naczynia reakcyjnego, jego zdolność do utrzymywania ciśnienia i ilość rozpuszczalnika w stosunku do Al do Hg robi różnicę. W dużym metalowym reaktorze jest to również świetne rozwiązanie, ale będziesz musiał uformować amalgamat osobno w innym pojemniku i dodać go do bazy Schiffa we właściwym czasie. Jeśli dbasz o swój reaktor, możesz również przepłukać Al po aktywacji alkoholem, aby usunąć znaczną część HgCl2. Najlepsza część: jeśli zostanie to zrobione prawidłowo, nie jest potrzebne żadne zewnętrzne ogrzewanie. Dodaj toluen i zasyfonuj za pomocą pompy perystaltycznej.
Gazowanie odbywa się poprzez załadowanie 200-litrowych reaktorów kwasem siarkowym i kapanie HCl przy powolnym mieszaniu i przepuszczaniu przez kolumnę CaCl do 220-litrowych plastikowych beczek (z opcją otwierania pokrywy), które znajdują się na wózku beczkowym. Użyj wielu konfiguracji i bębnów. Ponownie użyj pompy perystaltycznej, aby zasysać ciecz/kryształy do stołowego buchnera. Przepłukać acetonem i powtórzyć gazowanie.
Najlepsza metoda.