Teoretyczna synteza 4-piperydonów

gnbarsh3463_11

Don't buy from me
Member
Language
🇺🇸
Joined
Aug 11, 2024
Messages
9
Reaction score
0
Points
1
Oto, co znalazłem. Najpierw amina jest poddawana reakcji z akrylanami w celu uzyskania di-estru. Następnie jest on poddawany cyklizacji w celu utworzenia produktu Dieckmanna, który jest dekarboksylowany przy użyciu środowiska kwaśnego. Etapy takie jak destylacja di-estru pod próżnią można pominąć. Dekarboksylację można również przeprowadzić w kwasie octowym.

1-izopropylo-4-piperydon: Izopropyloaminę (684 cm3) rozpuszczono w 1600 cm3 alkoholu absolutnego i do roztworu, schłodzonego w łaźni lodowej, dodano porcjami 2800 cm3 akrylanu etylu. Otrzymany roztwór utrzymywano przez tydzień w temperaturze pokojowej, a następnie przerabiano w zwykły sposób (6). Di-(beta-karbetoksy-etylo)-izopropyloamina destylowała w temperaturze 128 stopni pod ciśnieniem 2 mmHg; wydajność 1600 g.
W 5-litrowej kolbie okrągłodennej z 3 szyjkami, wyposażonej w mieszadło Hershberga, wkraplacz i chłodnicę zwrotną, 46 g sodu sproszkowano pod 1000 cm3 suchego toluenu. Temperaturę wewnętrzną doprowadzono do 90 stopni za pomocą łaźni olejowej, a 518 g di-(beta-karbetyloetylo)izopropyloaminy dodawano kroplami, mieszając. W miarę postępu kondensacji wytrąciła się sól sodowa l-izopropylo-3-karbetoksy-4-piperydonu. Po zakończeniu dodawania mieszaninę ogrzewano i mieszano w temperaturze 90 stopni przez kolejne 3 godziny. Zawartość schłodzono, dodano 1000 cm3 wody, toluen oddzielono, a warstwę wodną zakwaszono 480 cm3 stężonego kwasu solnego. Roztwór chlorowodorku l-izopropylo-3-karbetoksy-4-piperydonu utrzymywano w temperaturze wrzenia do momentu, gdy kropla roztworu dała jedynie słaby kolor z chlorkiem żelaza. Większość wody usunięto w próżni, a pozostałość alkalizowano 50% roztworem wodorotlenku sodu do około pH 11. Następnie mieszaninę ekstrahowano eterem. Roztwór eteru wysuszono nad węglanem potasu i usunięto eter. Pozostały olej po frakcjonowaniu dał 135 g 1-izopropylo-4-piperydonu, b p. 103 stopnie przy 25 mmHg.

Przypuszczalnie będzie to działać również z fenyloetyloaminą? Zawiesina sodowa jest tutaj używana do cyklizacji di-estru, ale można również użyć NaOMe/NaOEt, chociaż zawiesina sodowa wydaje się działać lepiej z lepszą wydajnością i krótszym czasem reakcji.
Co o tym sądzicie? Czy to zadziała z fenyloetyloaminą? Nie mam zamiaru tego próbować, ale może komuś się to przyda.
 
Top