LSD (dietyloamid kwasu lizergowego lub kwas) przenika popkulturę lat 60. i 70. - był katalizatorem psychodelicznej muzyki, sztuki, literatury i mody. Nawet jeśli nigdy nie dostroiłeś się, nie włączyłeś i nie porzuciłeś, wiesz trochę o tym zmieniającym umysł narkotyku stworzonym przez Alberta Hofmanna i spopularyzowanym przez artystów takich jak The Beatles, Timothy Leary i Steve Jobs. Ten narkotyk to coś więcej niż tylko hipisi w parku z kwiatami we włosach. Był on używany w testach rządowych, a dzięki swoim uczniom dietyloamid kwasu lizergowego zmienił społeczeństwo w sposób, którego nie jesteśmy w stanie pojąć. Ludzie, którzy nigdy nie doświadczyli psychodelików, mogą wiedzieć, że LSD jest rozproszone w tabletkach wydrukowanych na bibule, ale nie znają badań i rozwoju tej rozszerzającej umysł, tripowej substancji.
Najważniejszą rzeczą, którą wszyscy wiedzą o LSD, jest to, że daje użytkownikowi intensywne halucynacje. Ta właściwość pochodzi od sporyszu, grzyba znalezionego w skażonym życie, który na przestrzeni wieków pochłonął życie setek tysięcy ludzi, powodując jednocześnie halucynacje i manię, które doprowadziły do oskarżeń o czary w Salem w stanie Massachusetts w 1692 i 1693 roku.
Sporysz spożywany na własną rękę może powodować gangrenę i drgawki. W 857 roku w regionie dzisiejszych Niemiec spożycie pszenicy zatrutej sporyszem spowodowało plagę pełną pęcherzy i części ciała, które po prostu odpadły, zanim ktoś umarł. Szwajcarska firma chemiczna Sandoz chciała sprawdzić, czy można coś zrobić z czymś tak trującym, a testy wykazały, że małe dawki trucizny miały pozytywne skutki uboczne podczas porodu poprzez ograniczenie przepływu krwi.
Profesor Arthur Still wyizolował związki sporyszu, które powodowały zwężenia, ergotaminę i ergobasynę, i doszedł do wniosku, że jeśli są stosowane w wystarczająco małych dawkach, mogą stymulować układ oddechowy i krążenia. Substancję chemiczną wytwarzaną z aktywnego związku sporyszu nazwał kwasem lizergowym.
Najważniejszą rzeczą, którą wszyscy wiedzą o LSD, jest to, że daje użytkownikowi intensywne halucynacje. Ta właściwość pochodzi od sporyszu, grzyba znalezionego w skażonym życie, który na przestrzeni wieków pochłonął życie setek tysięcy ludzi, powodując jednocześnie halucynacje i manię, które doprowadziły do oskarżeń o czary w Salem w stanie Massachusetts w 1692 i 1693 roku.
Sporysz spożywany na własną rękę może powodować gangrenę i drgawki. W 857 roku w regionie dzisiejszych Niemiec spożycie pszenicy zatrutej sporyszem spowodowało plagę pełną pęcherzy i części ciała, które po prostu odpadły, zanim ktoś umarł. Szwajcarska firma chemiczna Sandoz chciała sprawdzić, czy można coś zrobić z czymś tak trującym, a testy wykazały, że małe dawki trucizny miały pozytywne skutki uboczne podczas porodu poprzez ograniczenie przepływu krwi.
Profesor Arthur Still wyizolował związki sporyszu, które powodowały zwężenia, ergotaminę i ergobasynę, i doszedł do wniosku, że jeśli są stosowane w wystarczająco małych dawkach, mogą stymulować układ oddechowy i krążenia. Substancję chemiczną wytwarzaną z aktywnego związku sporyszu nazwał kwasem lizergowym.
LSD zostało odkryte przypadkowo.
Podobnie jak w przypadku wielu największych odkryć w historii, chemik Albert Hofmann natknął się na LSD przypadkowo. 16 listopada 1938 roku Hoffman prowadził badania nad medycznie użytecznymi pochodnymi alkaloidów sporyszu w Bazylei w Szwajcarii, zasadniczo łącząc kwas lizergowy z różnymi cząsteczkami organicznymi, kiedy zsyntetyzował LSD-25.
W tamtym czasie Hofmann nie zdawał sobie sprawy z psychodelicznych efektów 25. kombinacji chemicznej, ale po przypadkowym spożyciu pewnej substancji chemicznej w 1943 roku zdał sobie sprawę, że ma w rękach potężną substancję. Później tego samego roku połknął 250 mikrogramów LSD i odbył niezwykle ciężką podróż. Hofmann opisał swoją pierwszą podróż swojemu szefowi w notatce napisanej, aby wyjaśnić, dlaczego musiał wcześniej wyjść z pracy:
"Byłem zmuszony przerwać moją pracę w laboratorium w środku popołudnia i udać się do domu, będąc dotkniętym niezwykłym niepokojem, połączonym z lekkimi zawrotami głowy. W domu położyłem się i zapadłem w nieprzyjemny stan podobny do odurzenia, charakteryzujący się niezwykle pobudzoną wyobraźnią. W stanie podobnym do snu, z zamkniętymi oczami (światło dzienne było dla mnie nieprzyjemnie rażące), postrzegałem nieprzerwaną parę fantastycznych obrazów, niezwykłych kształtów z intensywną, kalejdoskopową grą kolorów".
Drugi autotest Alberta Hofmana doprowadził do podobnego rezultatu, tyle że tym razem asystent laboratoryjny odwiózł go do domu. Jedynym problemem było to, że obaj mężczyźni jechali na rowerach. Niezrażone psychodelicznymi efektami, Sandoz Laboratories wprowadziło LSD na rynek w 1947 roku jako lekarstwo na wszystkie problemy psychiczne, czy to alkoholizm, czy wszechogarniające "zachowania przestępcze".
Pierwsze podróże były niesamowicie dezorientujące.
Nawet jeśli nigdy nie doświadczyłeś tripu, z pewnością wiesz, co to jest. Kiedy Hoffman po raz pierwszy rozpoczął swoje domowe badania nad LSD, próbował skodyfikować doświadczenie związane z przyjmowaniem substancji chemicznej, ale okazało się to mniej lub bardziej niemożliwe. Zamiast tego dokonał mnóstwa wpisów w dzienniku, które pokazują dezorientację, jaką odczuwał podczas dawkowania, której tak naprawdę nie rozumiał. Wczesne wnioski Hofmanna z jego badań są takie, że LSD powodowało u niego zawroty głowy, pragnienie mleka i miał trudności z umiejscowieniem ludzi, których znał w swoim codziennym życiu.
Napisał:
"Wszystko w pokoju wirowało, a znajome przedmioty i meble przybierały groteskowe, groźne formy. Były w ciągłym ruchu, ożywione, jakby napędzane wewnętrzną nieustępliwością. Pani obok, którą ledwo rozpoznałem, przyniosła mi mleko - w ciągu wieczoru wypiłem ponad dwa litry. Nie była już panią R, ale raczej złowrogą, podstępną wiedźmą w kolorowej masce.
Nie była to idealna podróż, ale gdy Hofmann zaczął rozumieć substancję chemiczną, odkrył, że jego negatywne doświadczenia wynikały z nieznajomości substancji chemicznej, a nie samej substancji. Hoffmann zdał sobie później sprawę, że jeśli przyjmował LSD z pozytywnym nastawieniem, wszystko szło gładko i kontynuował przyjmowanie leku przez resztę swojego życia".
Testowanie LSD zawsze było moralnie wątpliwe.
Przy wszystkich badaniach prowadzonych nad LSD, wciąż pozostaje wiele do nauczenia się o tej substancji chemicznej. Nawet jeśli nigdy nie zamierzasz spróbować tego narkotyku, ważne jest, aby wiedzieć, skąd się wziął i dlaczego został stworzony. Możesz mieć wizje hipisów toczących się przez pola na kwasie, ale podobnie jak aspiryna i każdy lek, który można znaleźć na półkach, LSD zostało stworzone w laboratorium przez ludzi, którzy próbowali pomóc ludzkości. Pisząc o swoich późniejszych doświadczeniach z mikrodawkowaniem LSD, Hofmann napisał:
"Prawdziwe znaczenie LSD widzę w możliwości zapewnienia materialnej pomocy w medytacji mającej na celu mistyczne doświadczenie głębszej, całościowej rzeczywistości. Takie zastosowanie jest całkowicie zgodne z istotą i działającym charakterem LSD jako świętego narkotyku".
LD50 istnieje tylko w teoretycznym umyśle, więc 0,2-1 mg / kg jest znacznie wyższa niż średnia dawka tysiące razy. Nie odnotowano żadnych zgonów spowodowanych przedawkowaniem LSD. Jest stosowany podjęzykowo, doustnie, dożylnie, domięśniowo. Można go znaleźć na ciemnych rynkach w postaci proszku, mikrodot, marek, cukru, cukierków, a w rzadkich przypadkach w postaci ampułek z roztworem.
Dawkowanie:
Mikrodawkowanie - 25 - 50 mcg;
Słabe - 50 - 75 mcg;
Średnie - 75 - 200 mcg;
Silny - 200 - 400 mcg;
Bardzo silny - 450+ mcg;
Typowe efekty fizyczne:
- Drętwienie;
- Osłabienie;
- Nudności;
- Hipotermia lub hipertermia;
- Gęsia skórka;
- Zwiększona częstość akcji serca;
- Zaciskanie szczęki;
- Pocenie się;
- Zwiększone wydzielanie śliny;
- Hiperrefleksja;
- Drżenie;
- Skurcze mięśni;
- Bezsenność.
Efekty psychiczne i emocjonalne.
Efekty fizjologiczne LSD różnią się w zależności od osoby i zależą całkowicie od stanu psychicznego. Przez wiele lat badań klinicznych naukowcy nie byli w stanie zidentyfikować pojedynczej reakcji fizjologicznej charakterystycznej dla wszystkich przypadków przyjmowania substancji, z wyjątkiem rozszerzenia źrenic, czuwania i zmniejszonego apetytu. LSD jest dobrze tolerowane przez organizm i nie ma dowodów na jego długotrwały wpływ na mózg lub inne układy narządów. Efekty psychologiczne można podzielić na trzy główne kategorie: pozytywne, neutralne i negatywne. Pozytywne i neutralne efekty przeważają w niskich i średnich dawkach, a negatywne efekty psychologiczne zaczynają się nasilać wraz ze wzrostem dawki.
Pozytywne:
- Zmiana asocjacyjnego i kreatywnego umysłu;
- Silne efekty wizualne przy zamkniętych i otwartych oczach;
- Zanik ego;
- "Szósty zmysł" jak połączenie z innymi formami życia;
- Euforia.
Neutralny:
- Zmiana świadomości;
- Utrata czasu;
- Utrata koncentracji umysłu;
- Nietypowe myśli i mowa;
- Wahania nastroju.
Negatywne:
- Depresja;
- Lęk;
- Paranoja;
- Strach przed śmiercią;
- Napięcie.
Zmiany sensoryczne.
Jedną z głównych cech LSD jest wzmocnienie percepcji sensorycznej. Na przykład, ze względu na zmianę wrażeń dotykowych, osoba może odczuwać silne pragnienie dotykania miękkich przedmiotów lub innych osób. Istnieją doniesienia o bardziej wrażliwym zmyśle węchu, zmianie słuchu i bardziej rozwiniętym zmyśle smaku. LSD i niektóre inne psychodeliki mają wyjątkową cechę jako "synestezja" - zjawisko, w którym uczucia zaczynają się łączyć, a wszystko, co znane, jest obdarzone dodatkowymi cechami. Na przykład muzyka może stać się widoczna, a nawet kolorystyka może mieć swój smak.
Czas trwania wycieczki.
20 - 60 minut Wejście;
1 - 3 godziny Plateau;
3 - 6 godzin Spadek;
3 - 5 godzin Efekty końcowe.
Całkowity czas trwania podróży może wynosić od sześciu do 12 godzin.
Po zażyciu LSD następuje tymczasowy spadek wrażliwości receptorów neuroprzekaźników. Powrót pełnej intensywności efektów powinien zająć co najmniej trzy do pięciu dni. Agonista receptorów 5-HT1A, 5-HT2A, 5-HT2B, 5-HT2C, częściowy agonista receptorów 5-HT6.
Połączenie z marihuaną powoduje wzajemne wzmocnienie i rozszerzenie zakresu doznań. Powyższe dotyczy również MDMA. Doskonale łączy się także z innymi psychodelikami i dysocjantami. Pozytywnie łączy się z opiatami. Słabo łączy się z alkoholem, neuroleptykami, środkami uspokajającymi. Możliwe jest łączenie z różnymi psychostymulantami, ale zwiększa się negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, nerki, układ nerwowy.
ZASADY USTAWIANIA.
1. Upewnij się, że możesz spędzić najbliższą przyszłość w spokojnych i komfortowych warunkach. Podróż LSD trwa dość długo, dla 100 mcg - do 6-7 godzin. W ciągu kilku kolejnych godzin efekt stopniowo maleje. Załatw swoje sprawy z wyprzedzeniem, aby mieć pewność, że nie musisz się gdzieś spieszyć i że nikt nie będzie ci przeszkadzał. Lepiej jest zażyć LSD nie później niż 12 godzin przed snem, ponieważ mogą wystąpić problemy z zasypianiem. Kup sobie lekkie jedzenie z wyprzedzeniem, aby zjeść je po całkowitym ustąpieniu efektu.
2. Upewnij się, że prawidłowo obliczyłeś dawkę dla siebie. Jeśli nie możesz się zdecydować - spróbuj 100-120 mcg. Zwiększ dawkę do 175-200 mcg lub więcej, jeśli masz już doświadczenie w stosowaniu. Jeśli chcesz spróbować, ale jesteś niespokojny - weź 50 mcg, poczujesz niewielką, ale zauważalną zmianę nastroju i percepcji, ale silna zmiana świadomości nie nastąpi.
3. Umieść znaczek pod językiem i pozostaw na 10 minut, aż papierek prawie się rozpuści, lub natychmiast połknij dokładnie popijając czystą wodą.
4. Po tym, masz 30-60 minut zanim LSD zacznie działać. To kolejna okazja do przygotowania czegoś, co może być przydatne. Wiele osób lubi zapisywać swoje pomysły i odczucia, więc chwyć długopis lub przygotuj laptopa, choć w zależności od siły tripu, możesz go nie potrzebować. Jeśli jesteś zainteresowany rozwiązaniem konkretnych problemów emocjonalnych lub psychologicznych, przygotuj listę pytań, nad którymi chcesz się zastanowić.
5. Pierwsze efekty będą zauważalne jako zmiany w postrzeganiu świata. Możesz wykryć zmiany w widzeniu: tęczowe aureole wokół świateł, ślady za poruszającymi się obiektami, geometryczne kształty z zamkniętymi oczami, poruszające się, skręcające, pełzające wzory na powierzchni obiektów. Efekty te mogą być interesujące, ale nie daj się ponieść świadomości swojej istoty, swojego życia i postrzegania świata.
6. Kiedy LSD zacznie działać (po 60-90 minutach), zauważysz, że myśli i emocje uległy zmianie. Efekty mogą się znacznie różnić w zależności od osoby lub czasu. LSD rozpuszcza progi mentalne, pozwalając ci zanurzyć się głębiej w siebie. Możesz odczuwać silne szczęście lub smutek, stać się zamyślony lub roztargniony, lub dać się ponieść konkretnemu pomysłowi. Ważne jest, aby pamiętać o dwóch rzeczach:
- pozostań otwarty na swoje uczucia i pozwól im przepływać przez ciebie z łatwością, z miłością, i staraj się zmniejszyć opór tak bardzo, jak to możliwe.
- Jeśli utkniesz w złej myśli lub emocji, zacznij myśleć o czymś dobrym i zauważ, jak szybko zmieni się twój stan.
Zazwyczaj o wiele łatwiej jest zarządzać swoim nastrojem i uczuciami za pomocą LSD, w porównaniu z innymi psychodelikami, a nawet w porównaniu ze zwykłym stanem świadomości.
7. Staraj się pozostać jak najbardziej otwartym na swoje uczucia i pomysły. Im dłużej możesz pozostać otwarty nawet na najcięższe uczucia, tym bardziej znaczące i skuteczne będzie to doświadczenie. Jeśli myślisz o trudnościach w swoim życiu lub rzeczach, które powodują niepokój i depresję, spróbuj znaleźć sposoby na zaakceptowanie tych uczuć i znalezienie nowych sposobów na rozwiązanie swoich problemów.
8. Nie zapomnij spędzić części czasu z LSD na relaksacji. Pozwoli ci to nie tylko się zrelaksować, ale także odkryć, jak przychodzą rozwiązania ważnych kwestii, o których nawet nie planowałeś myśleć.
9. Kiedy LSD zacznie "puszczać", będziesz miał kilka godzin, aby poczuć stopniowy powrót do poprzedniego stanu. Może to być dobry czas na zapisanie swoich doświadczeń lub rozmowę z przyjaciółmi lub bliskimi o tym doświadczeniu. Powrót może być nieco frustrujący, ponieważ ponownie zaczną pojawiać się zwykłe kompleksy mentalne i psychologiczne charakterystyczne dla zwykłego życia. Poświęć trochę czasu na zastanowienie się nad swoimi doświadczeniami i przypomnij sobie, aby wprowadzić trochę tej otwartości do swojego codziennego życia.
Last edited by a moderator:
