https://www.mqup.ca/psychedelic-prophets-products-9780773555068.php
Psychiatra Humphry Osmond ukuł termin "psychodeliki", opisując ich działanie jako drogę do oświecenia lub, przeciwnie, do głębokiej rozpaczy. Współczesne dyskusje na temat psychodelików często unikają wspominania o negatywnych aspektach tego doświadczenia, łagodząc ich opis jako "trudnych" lub "nieprzyjemnych" podróży.
Te "trudne" doświadczenia mogą obejmować intensywny niepokój, utratę kontroli, uraz psychiczny i dyskomfort fizyczny. Chociaż takie stany są bolesne, na dłuższą metę mogą być postrzegane jako część procesu terapeutycznego, który jest korzystny.
Istnieją jednak również "złe podróże", które nie przynoszą pozytywnych rezultatów pomimo terapii i samokontroli. Teolog z Harvardu Rachel Petersen, opisując swoje doświadczenia z psilocybiną, wspomina o atakach paniki i uczuciu głębokiej rozpaczy, zastanawiając się, czy taki terror jest prawdziwą istotą takich doświadczeń.
Te "trudne" doświadczenia mogą obejmować intensywny niepokój, utratę kontroli, uraz psychiczny i dyskomfort fizyczny. Chociaż takie stany są bolesne, na dłuższą metę mogą być postrzegane jako część procesu terapeutycznego, który jest korzystny.
Istnieją jednak również "złe podróże", które nie przynoszą pozytywnych rezultatów pomimo terapii i samokontroli. Teolog z Harvardu Rachel Petersen, opisując swoje doświadczenia z psilocybiną, wspomina o atakach paniki i uczuciu głębokiej rozpaczy, zastanawiając się, czy taki terror jest prawdziwą istotą takich doświadczeń.
Badania nad terapeutycznym potencjałem psychedelików i ich wpływem na rozwój duchowy i kreatywność przyciągnęły znacznie więcej uwagi i funduszy niż badania nad potencjalnymi negatywnymi skutkami. Należy zauważyć, że nawet poza kontrolowanymi badaniami, większość doświadczeń psychodelicznych wydaje się przebiegać pozytywnie. W jednym z badań przeprowadzonych na 613 respondentach, 82% zgłosiło bardzo niewiele negatywnych doświadczeń lub nie zgłosiło ich wcale. Ponad 90% nie zgłosiło żadnych długoterminowych problemów lub wskazało na trudności trwające nie dłużej niż jeden dzień.
Jednak skupienie się na pozytywnych efektach doprowadziło do niedoceniania zakresu i konsekwencji negatywnych doświadczeń, pozostawiając ludzi doświadczających "złych podróży" bez odpowiedniego wsparcia i informacji, pomimo rosnącej legalizacji i dekryminalizacji psychedelików.
Jules Evans, dyrektor projektu Challenging Psychedelic Experiences , podkreśla potrzebę dalszych badań nad zagrożeniami i szkodami związanymi z psychodelikami. Zauważa, że nie wystarczy po prostu zgłosić niekorzystne wyniki badań; natura szkód musi być aktywnie badana, a metody leczenia opracowywane.
Pod koniec lat 60. słabe zrozumienie przez społeczeństwo rzeczywistych zagrożeń związanych z psychodelikami doprowadziło do rozprzestrzeniania się dezinformacji i sensacyjnych historii o użytkownikach LSD skaczących z wieżowców i ginących w przekonaniu, że mogą latać, lub nieodwracalnie uszkodzonych chromosomach, które podsycały panikę moralną. doprowadziło to do zakazu, który został właśnie złagodzony, ponad 50 lat później.
Tym razem jesteśmy narażeni na podobne ryzyko. Tyle że teraz wiele osób pracujących nad szerzeniem świadomości potencjalnych szkód nie chce kolejnego zakazu, a przeciwstawianie się mu nie powinno oznaczać bagatelizowania ryzyka i pośpiesznego wprowadzania przepisów. Zamiast tego, uczciwe i przejrzyste informowanie o korzyściach i zagrożeniach związanych z psychodelikami może pomóc zbudować lepszy i bardziej zrównoważony świat po wprowadzeniu zakazu.
Tym razem jesteśmy narażeni na podobne ryzyko. Tyle że teraz wiele osób pracujących nad szerzeniem świadomości potencjalnych szkód nie chce kolejnego zakazu, a przeciwstawianie się mu nie powinno oznaczać bagatelizowania ryzyka i pośpiesznego wprowadzania przepisów. Zamiast tego, uczciwe i przejrzyste informowanie o korzyściach i zagrożeniach związanych z psychodelikami może pomóc zbudować lepszy i bardziej zrównoważony świat po wprowadzeniu zakazu.
Wpływ na długoterminowe zachowanie
W zeszłym miesiącu pilot cierpiący na depresję i przeżywający żałobę po niedawnej śmierci przyjaciela próbował awaryjnego lądowania podczas lotu, wierząc, że śpi i katastrofa go obudzi. Po raz pierwszy użył grzybów psylocybinowych 48 godzin przed incydentem, doświadczając skrajnie negatywnych doświadczeń i bezsenności.
Media dyskutowały o możliwym związku między zażywaniem psychodelików a późniejszym zachowaniem pilota, biorąc pod uwagę, że efekty psychoaktywne zwykle trwają nie dłużej niż sześć godzin, podczas gdy psilocybina jest metabolizowana w ciągu jednego dnia. Paradoks polega na tym, że terapeutyczne działanie psychodelików często przypisuje się właśnie długoterminowym zmianom, które zachodzą po zakończeniu natychmiastowej ekspozycji.
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2206443
Badania pokazują, że jednorazowezażycie psylocybiny przy wsparciu psychologicznym może złagodzić objawy depresji na kilka tygodni lub nawet trwale pomóc w rzuceniu palenia. Nasuwa się pytanie: dlaczego negatywne skutki nie są podobnie widoczne?
Jules Evans zauważa brak badań nad długoterminowymi negatywnymi skutkami psychodelików. Niedawne badanie 608 uczestników wykazało, że 32% doświadczyło długoterminowych (ponad rok) negatywnych skutków po użyciu psychedelików (głównie LSD i psilocybiny). Najczęstszymi z nich były trudności emocjonalne (lęk, depresja, paranoja), a także problemy egzystencjalne (poczucie derealizacji, trudności z integracją doświadczeń). W raporcie opisano 9 głównych tematów i 62 podtematy szczegółowo opisujące te trudności.
Pomimo występowania długoterminowych negatywnych skutków, około 90% respondentów uważało, że pozytywne efekty psychodelików uzyskane we wspierającym środowisku uzasadniają ryzyko. Kryteria "wspierającego środowiska" pozostają jednak niejasne.
Badania pokazują, że jednorazowezażycie psylocybiny przy wsparciu psychologicznym może złagodzić objawy depresji na kilka tygodni lub nawet trwale pomóc w rzuceniu palenia. Nasuwa się pytanie: dlaczego negatywne skutki nie są podobnie widoczne?
Jules Evans zauważa brak badań nad długoterminowymi negatywnymi skutkami psychodelików. Niedawne badanie 608 uczestników wykazało, że 32% doświadczyło długoterminowych (ponad rok) negatywnych skutków po użyciu psychedelików (głównie LSD i psilocybiny). Najczęstszymi z nich były trudności emocjonalne (lęk, depresja, paranoja), a także problemy egzystencjalne (poczucie derealizacji, trudności z integracją doświadczeń). W raporcie opisano 9 głównych tematów i 62 podtematy szczegółowo opisujące te trudności.
Pomimo występowania długoterminowych negatywnych skutków, około 90% respondentów uważało, że pozytywne efekty psychodelików uzyskane we wspierającym środowisku uzasadniają ryzyko. Kryteria "wspierającego środowiska" pozostają jednak niejasne.
Czy psychodeliki staną się niedostępne?
Erica Segal, pracownik socjalny, który pomaga ofiarom wykorzystywania seksualnego związanego z psychodelikami, opowiada się za dalszą dostępnością psychodelików. Jest to wyraźny kontrast z późnymi latami sześćdziesiątymi, kiedy to negatywne incydenty przyczyniły się do ich zakazu.
Katrina Michel, była dyrektor MAPS, uważa, że rozwiązaniem jest edukowanie społeczeństwa na temat zagrożeń i odpowiedzialnych wzorców konsumpcji, podobnie jak ma to miejsce w przypadku samochodów i alkoholu.
Jules Evans porównuje psychedeliki do sportów ekstremalnych wymagających opracowania protokołów bezpieczeństwa. Identyfikuje on cztery kluczowe obszary: badania nad szkodliwością, informowanie o szkodliwości, wsparcie dla osób poszkodowanych i regulacje rynkowe.
Regulacja rynku jest szczególnie trudna, ponieważ modele legalizacji nie zostały jeszcze zdefiniowane. Nadchodzący raport Transform analizuje cztery podejścia: dekryminalizację z zakazem dystrybucji komercyjnej, stowarzyszenia non-profit, licencjonowaną produkcję i sprzedaż detaliczną oraz komercjalizację. Raport zwraca uwagę na brak powszechnie akceptowanych alternatyw dla prohibicji.
Aby zbudować skuteczne instytucje w erze legalizacji psychodelików, należy zająć się brakiem równowagi w badaniach, kładąc większy nacisk na badania nad ryzykiem. Evans zauważa wzrost finansowania badań w tym obszarze i zainteresowanie młodych naukowców poprawą bezpieczeństwa psychodelików.
Badania nad terapeutycznym potencjałem psychodelików, rozpoczęte w połowie XX wieku, zostały przerwane z powodu ograniczeń prawnych, ale w ostatnich dziesięcioleciach nastąpiło "odrodzenie". Jednak nowe badania ujawniły znaczną liczbę użytkowników doświadczających długoterminowych negatywnych skutków, w tym problemów emocjonalnych, społecznych i percepcyjnych. Wskazuje to na potencjalne ryzyko związane z używaniem psychodelików, nawet w kontrolowanych warunkach.
Aby zbudować skuteczne instytucje w erze legalizacji psychodelików, należy zająć się brakiem równowagi w badaniach, kładąc większy nacisk na badania nad ryzykiem. Evans zauważa wzrost finansowania badań w tym obszarze i zainteresowanie młodych naukowców poprawą bezpieczeństwa psychodelików.
Badania nad terapeutycznym potencjałem psychodelików, rozpoczęte w połowie XX wieku, zostały przerwane z powodu ograniczeń prawnych, ale w ostatnich dziesięcioleciach nastąpiło "odrodzenie". Jednak nowe badania ujawniły znaczną liczbę użytkowników doświadczających długoterminowych negatywnych skutków, w tym problemów emocjonalnych, społecznych i percepcyjnych. Wskazuje to na potencjalne ryzyko związane z używaniem psychodelików, nawet w kontrolowanych warunkach.
W połowie XX wieku psychodeliki były badane jako potencjalne leczenie alkoholizmu i zaburzeń psychicznych. Jednak po zakazaniu LSD z powodu kontrkultury hipisowskiej, badania zostały przerwane.
Około 30 lat temu badania nad psychodelikami zostały wznowione i od tego czasu trwają nieprzerwanie. Dziesiątki laboratoriów badają ich potencjalne korzyści, o czym świadczy ponad 500 wyników wyszukiwania dla "psychedelików" w bazie danych ClinicalTrials.gov.
Obecnemu "psychodelicznemu renesansowi" towarzyszy promowanie psychodelików jako cudownych leków, popularyzacja mikrodawkowania, rozwój rynku luksusowych odosobnień i tworzenie licznych startupów w tej dziedzinie.
Chociaż psychodeliki są znane ze swoich efektów zmieniających umysł i potencjalnych korzyści terapeutycznych związanych z wywoływaniem doświadczeń egzystencjalnych, nie ma wystarczających wiarygodnych dowodów na te korzyści. Negatywne skutki są również słabo poznane.
W nowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie PLoS ONE przeanalizowano długoterminowe negatywne skutki stosowania psychodelików. W badaniu wzięło udział 608 osób, które doświadczyły problemów dłużej niż jeden dzień po zażyciu psychodelików. Najczęstsze były trudności emocjonalne (niepokój, strach, depresja, paranoja itp.), a następnie problemy społeczne (alienacja, trudności w komunikacji) i percepcyjne (halucynacje, zniekształcenia czasu). U jednej trzeciej uczestników problemy utrzymywały się przez ponad rok, a u jednej szóstej przez ponad trzy lata. Złożoność doświadczenia i niekontrolowane środowisko były związane z dłuższymi i bardziej wyraźnymi negatywnymi skutkami. Psilocybina i LSD częściej wiązały się z długotrwałymi problemami, co może wynikać z ich większej dostępności.
Autorzy badania zwracają uwagę na ograniczoną próbę (głównie biali, anglojęzyczni uczestnicy) i potencjalne różnice kulturowe w postrzeganiu psychodelików. Niemniej jednak, wyniki sugerują, że istnieje ryzyko związane z używaniem psychodelików, nawet w warunkach klinicznych.
Autorzy badania zwracają uwagę na ograniczoną próbę (głównie biali, anglojęzyczni uczestnicy) i potencjalne różnice kulturowe w postrzeganiu psychodelików. Niemniej jednak, wyniki sugerują, że istnieje ryzyko związane z używaniem psychodelików, nawet w warunkach klinicznych.