Green Orange Phenibut MAOI Dyskusja: Phenibut i MAOI

increasing and addition of the affects

HEISENBERG

ADMIN
ADMIN
Joined
Jun 24, 2021
Messages
1,646
Solutions
2
Reaction score
1,723
Points
113
Deals
666
Phenibuti MAOI

Phenibut jest depresantem ośrodkowego układu nerwowego (OUN), który jest stosowany jako środek przeciwlękowy i nootropowy. Jest to syntetyczna pochodna neuroprzekaźnika kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).

Phenibut działa poprzez wiązanie się z receptorami GABA w mózgu i zwiększanie aktywności GABA, co może wywoływać działanie uspokajające i uspokajające. Działa głównie jako agonista receptorów GABA-B i, w mniejszym stopniu, receptorów GABA-A. Może to pomóc zmniejszyć niepokój i promować relaksację, a także poprawić jakość snu i funkcje poznawcze.

Oprócz wpływu na receptory GABA, fenibut wykazuje również powinowactwo do receptorów dopaminy, co może przyczyniać się do jego działania nootropowego. Dokładne mechanizmy działania phenibutu nie są jednak dobrze poznane i potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć jego działanie.


Inhibitory monoaminooksydazy ( MAO) to leki stosowane głównie w leczeniu depresji i innych chorób psychicznych poprzez hamowanie aktywności monoaminooksydazy (MAO), enzymu odpowiedzialnego za rozkład neuroprzekaźników w mózgu, takich jak dopamina, noradrenalina i serotonina.

W mózgu występują dwa rodzaje MAO: MAO-A i MAO-B, a MAOI mogą być ukierunkowane na jeden lub oba te enzymy. MAO-A rozkłada serotoninę i noradrenalinę, podczas gdy MAO-B rozkłada dopaminę. Niektóre MAOI są ukierunkowane zarówno na MAO-A, jak i MAO-B, podczas gdy inne są ukierunkowane tylko na jeden z nich.

Istnieją dwa rodzaje MAOI: nieodwracalne i odwracalne.
  • Nieodwracalne IMAO, takie jak fenelzyna (Nardil) i tranylcypromina (Parnate), działają poprzez nieodwracalne wiązanie się z enzymem oksydazy monoaminowej, który jest odpowiedzialny za rozkład neuroprzekaźników. Powoduje to wzrost poziomu neuroprzekaźników, co może poprawić nastrój i zmniejszyć objawy depresji.
  • Odwracalne IMAO, takie jak moklobemid (Manerix), działają poprzez wiązanie się z enzymem oksydazy monoaminowej przez krótszy czas i z mniejszym powinowactwem niż nieodwracalne IMAO. Pozwala to na szybsze przywrócenie normalnej aktywności enzymu, co zmniejsza ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Interakcje między Phenibutem i MAOI nie są dobrze poznane, ale ich połączenie może prowadzić do nieprzewidywalnych stanów. Chociaż nie ma wiarygodnych danych na temat negatywnych interakcji między Phenibutem i MAOI, istnieją potencjalne zagrożenia i skutki uboczne przy łączeniu tych substancji:

Zwiększona sedacja i depresja OUN: Ponieważ zarówno Phenibut, jak i MAOI mają działanie uspokajające, ich połączenie może prowadzić do zwiększenia depresji ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Może to skutkować nadmierną sennością, zaburzeniami koordynacji ruchowej i upośledzeniem funkcji poznawczych. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do depresji oddechowej i śpiączki.

Pośredni zespół serotoninowy: Chociaż podstawowym działaniem Phenibutu jest działanie na układ GABAergiczny, może on również wywierać pośredni wpływ na układ serotoninergiczny. W połączeniu z MAOI, które zwiększają poziom serotoniny w mózgu, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Jest to stan potencjalnie zagrażający życiu, charakteryzujący się objawami takimi jak pobudzenie, dezorientacja, przyspieszone bicie serca, wysokie ciśnienie krwi, sztywność mięśni i gorączka.

Ogólny wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ze względu na multimodalne działanie Phenibutu i zdolność do nasilania działania innych substancji. Niektóre z potencjalnych skutków ubocznych połączenia Phenibut i MAOI obejmują również nudności, wymioty, bóle głowy, nieregularne bicie serca i drgawki. W ciężkich przypadkach połączenie to może również prowadzić do utraty przytomności, zapaści i śpiączki.

Niektóre leki z grupy nieodwracalnych selektywnych inhibitorów MAO-B są lekami przeciwparkinsonowskimi (Selegilinum, Befol). Phenibut ma zdolność wydłużania i wzmacniania działania substancji z tej klasy. Ta właściwość może być wykorzystywana w leczeniu, ale wymaga zmniejszenia dawek początkowych i uważnego monitorowania stanu.

Ponadto połączenie to nie wykazuje żadnych efektów i działań o charakterze rekreacyjnym i teoretycznie może być interesujące tylko dla osób poddawanych kuracji jednym ze wskazanych leków.

Biorąc pod uwagę powyższe, zalecamy traktowanie tej kombinacji z dużą ostrożnością.
 
Last edited by a moderator:
Top