Dekstrometorfan (DXM) i leki z grupy SSRI
Dekstrometorfan (DXM) to lek, który działa głównie jako środek przeciwkaszlowy. Jednak w celach rekreacyjnych jest stosowany ze względu na jego działanie dysocjacyjne. Dokładny mechanizm działania DXM nie jest do końca poznany, ale uważa się, że obejmuje on wiele mechanizmów w organizmie.
Jednym z głównych sposobów działania DXM jest działanie jako antagonista receptorów NMDA (N-metylo-D-asparaginianu) w mózgu. Receptory NMDA są zaangażowane w przekazywanie sygnałów bólowych i odruchów kaszlowych. Blokując te receptory, DXM pomaga zmniejszyć odruch kaszlowy, prowadząc do tłumienia kaszlu.
Blokując receptory NMDA, DXM zakłóca pobudzającą sygnalizację w ośrodkowym układzie nerwowym. Ten sposób działania jest porównywalny do działania ketaminy. Zamiast bezpośrednio antagonizować receptory NMDA, dekstrometorfan działa jako prolek, przekształcając się w jego silniejszy metabolit, dekstrometorfan, który faktycznie pośredniczy w efektach dysocjacyjnych.
Ponadto DXM może również wpływać na inne receptory w mózgu, takie jak receptory sigma-1, receptory nikotynowe alfa-3 beta-4 i receptory serotoninowe. W przypadku tych ostatnich DXM działa jako nieselektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny.
Ponadto DXM podnosi poziom hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) i kortykosteronu w osoczu krwi. Pomimo tego, że DXM jest pochodną morfiny, nie działa jako silny agonista μ-opioidów, jak na przykład kodeina.
SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) to klasa leków powszechnie stosowanych w leczeniu stanów takich jak depresja, zaburzenia lękowe i niektóre inne choroby psychiczne. SSRI działają poprzez wpływ na poziom serotoniny w mózgu.
Serotonina jest uwalniana przez jedną komórkę nerwową i przemieszcza się do innej, gdzie wiąże się z określonymi receptorami, przekazując sygnały między komórkami nerwowymi. Po przekazaniu sygnału serotonina jest ponownie wchłaniana przez pierwszą komórkę nerwową w procesie zwanym wychwytem zwrotnym.
SSRI działają poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego serotoniny, co zwiększa ilość serotoniny dostępnej w przestrzeniach między komórkami nerwowymi (szczeliny synaptyczne). Pozwala to na wzmocnienie sygnalizacji serotoninowej i komunikacji między komórkami nerwowymi.
Zwiększając poziom serotoniny, SSRI pomagają regulować nastrój i łagodzić objawy związane z depresją i zaburzeniami lękowymi. Pełne korzyści terapeutyczne mogą wystąpić po kilku tygodniach konsekwentnego stosowania SSRI. Przykłady leków z grupy SSRI obejmują:
- Fluoksetyna (Prozac): Jest stosowana w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD), zaburzeń lękowych i bulimii psychicznej.
- Sertralina (Zoloft): Jest stosowana w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, lęku napadowego, lęku społecznego i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD).
- Escitalopram (Lexapro): Jest stosowany w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych i uogólnionych zaburzeń lękowych.
- Paroksetyna (Paxil): Jest stosowana w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, lęku napadowego, uogólnionych zaburzeń lękowych i społecznych zaburzeń lękowych.
Interakcja między DXM i SSRI występuje głównie ze względu na ich wpływ na poziom serotoniny. Obie substancje zwiększają poziom serotoniny, co pozwala nam spodziewać się zwiększonego ryzyka rozwoju niebezpiecznego stanu zwanego zespołem serotoninowym. Występuje on w przypadku nadmiernego nagromadzenia serotoniny w organizmie, co prowadzi do objawów takich jak:
- Dezorientacja
- pobudzenie lub niepokój
- Zwiększona częstość akcji serca
- Wysokie ciśnienie krwi
- Rozszerzone źrenice
- Utrata koordynacji lub drganie mięśni
- Sztywność mięśni
- Obfite pocenie się
- Biegunka
- Ból głowy
- Dreszcze
- Gęsia skórka
- W ciężkich przypadkach zespół serotoninowy może zagrażać życiu i powodować powikłania, takie jak drgawki, nieregularne bicie serca i utrata przytomności
Biorąc pod uwagę złożone i nie w pełni zbadane działanie obu składników tej kombinacji, można spodziewać się innych skutków ubocznych.
Jeśli przyjmujesz SSRI zgodnie ze wskazaniami lekarzy w formie kursu leczenia, warto ukończyć kurs i poczekać na przerwę 2-3 tygodni przed zwróceniem uwagi na rekreacyjne stosowanie DXM.
Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.
Last edited by a moderator: