![Alpino [ B.H.M.]](/data/avatars/m/21/21009.jpg?1730558265){kind=avatar}
SYNTEZA
Do roztworu 5,0 g 4-hydroksyindolu w 20 ml pirydyny dodano 10 ml bezwodnika octowego i ogrzewano reakcję na łaźni parowej przez 10 minut. Reakcję wygaszono przez wylanie na rozdrobniony lód, do którego dodano nadmiar NaHCO3.
Po mieszaniu przez 0,5 h produkt ekstrahowano octanem etylu, ekstrakty przemyto solanką, a rozpuszczalnik usunięto pod próżnią.
Pozostałość ważyła 6,3 g (95%), która po krystalizacji z cykloheksanu miała temperaturę topnienia 98-100 ° C. IR (w cm-1): 1750 dla absorpcji karbonylowej.
Do roztworu 0,50 g 4-acetoksyindolu w 4 ml Et2O, który mieszano i chłodzono zewnętrzną łaźnią lodową, dodano kroplami roztwór 0,5 ml chlorku oksalilu w 3 ml bezwodnego Et2O.
Mieszanie kontynuowano przez 0,5 h, a pośredni chlorek indoleglioksylowy oddzielił się jako żółte krystaliczne ciało stałe, ale nie został wyizolowany.
Następnie dodawano kroplami 40% roztwór dietyloaminy w Et2O, aż pH wzrosło do 8-9.
Następnie reakcję wygaszono przez dodanie 100 ml CHCl3, a fazę organiczną przemyto 30 ml 5% roztworu NaHSO4, 30 ml nasyconego NaHCO3, a na koniec 30 ml nasyconej solanki.
Po wysuszeniu bezwodnym MgSO4 rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość utworzyła kryształy i po rekrystalizacji z Et2O dostarczyła 0,62 g (72%) 4-acetoksyindolo-3-ylo-N,N-dietyloglioksylamidu o mp 150-151 °C.
Zawiesinę 0,5 g LAH w 10 ml bezwodnego THF utrzymywano w atmosferze obojętnej i energicznie mieszano. Do tego dodawano kroplami roztwór 0,6 g 4-acetoksyindol-3-ylo-N,N-dietyloglioksylamidu w 10 ml bezwodnego THF z szybkością utrzymującą łagodny refluks.
Po zakończeniu dodawania, refluks utrzymywano przez dodatkowe 15 minut, schłodzono do 40°C, a nadmiar wodorku usunięto przez dodanie 1,0 ml EtOAc, a następnie 2,3 ml H2O.
Mieszaninę reakcyjną przefiltrowano pod atmosferą N2, przemyto THF, a filtrat i popłuczyny połączono i pozbawiono rozpuszczalnika pod próżnią. Pozostałość poddano destylacji w aparacie Kugel-Rohra, a stały destylat rekrystalizowano z EtOAc/heksanu otrzymując 0,24 g (52%) 3-[2-(dietyloamino)etylo]-4-indololu (4-HO-DET) w postaci białych kryształów o mp 103-104°C.
Produkt szybko odbarwiał się w obecności powietrza i najlepiej przechowywać go w atmosferze obojętnej w temperaturze -30°C. Konwersję do estru fosforanowego uzyskano w reakcji soli sodowej 3-[2-(dietyloamino)etylo]-4-indololu z dibenzylochlorofosfonianem, po której nastąpiło redukcyjne usunięcie grup benzylowych za pomocą katalitycznego uwodornienia.
DAWKOWANIE: 10-25 mg, doustnie
CZAS TRWANIA: 4 - 6 godzin
Do roztworu 5,0 g 4-hydroksyindolu w 20 ml pirydyny dodano 10 ml bezwodnika octowego i ogrzewano reakcję na łaźni parowej przez 10 minut. Reakcję wygaszono przez wylanie na rozdrobniony lód, do którego dodano nadmiar NaHCO3.
Po mieszaniu przez 0,5 h produkt ekstrahowano octanem etylu, ekstrakty przemyto solanką, a rozpuszczalnik usunięto pod próżnią.
Pozostałość ważyła 6,3 g (95%), która po krystalizacji z cykloheksanu miała temperaturę topnienia 98-100 ° C. IR (w cm-1): 1750 dla absorpcji karbonylowej.
Do roztworu 0,50 g 4-acetoksyindolu w 4 ml Et2O, który mieszano i chłodzono zewnętrzną łaźnią lodową, dodano kroplami roztwór 0,5 ml chlorku oksalilu w 3 ml bezwodnego Et2O.
Mieszanie kontynuowano przez 0,5 h, a pośredni chlorek indoleglioksylowy oddzielił się jako żółte krystaliczne ciało stałe, ale nie został wyizolowany.
Następnie dodawano kroplami 40% roztwór dietyloaminy w Et2O, aż pH wzrosło do 8-9.
Następnie reakcję wygaszono przez dodanie 100 ml CHCl3, a fazę organiczną przemyto 30 ml 5% roztworu NaHSO4, 30 ml nasyconego NaHCO3, a na koniec 30 ml nasyconej solanki.
Po wysuszeniu bezwodnym MgSO4 rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość utworzyła kryształy i po rekrystalizacji z Et2O dostarczyła 0,62 g (72%) 4-acetoksyindolo-3-ylo-N,N-dietyloglioksylamidu o mp 150-151 °C.
Zawiesinę 0,5 g LAH w 10 ml bezwodnego THF utrzymywano w atmosferze obojętnej i energicznie mieszano. Do tego dodawano kroplami roztwór 0,6 g 4-acetoksyindol-3-ylo-N,N-dietyloglioksylamidu w 10 ml bezwodnego THF z szybkością utrzymującą łagodny refluks.
Po zakończeniu dodawania, refluks utrzymywano przez dodatkowe 15 minut, schłodzono do 40°C, a nadmiar wodorku usunięto przez dodanie 1,0 ml EtOAc, a następnie 2,3 ml H2O.
Mieszaninę reakcyjną przefiltrowano pod atmosferą N2, przemyto THF, a filtrat i popłuczyny połączono i pozbawiono rozpuszczalnika pod próżnią. Pozostałość poddano destylacji w aparacie Kugel-Rohra, a stały destylat rekrystalizowano z EtOAc/heksanu otrzymując 0,24 g (52%) 3-[2-(dietyloamino)etylo]-4-indololu (4-HO-DET) w postaci białych kryształów o mp 103-104°C.
Produkt szybko odbarwiał się w obecności powietrza i najlepiej przechowywać go w atmosferze obojętnej w temperaturze -30°C. Konwersję do estru fosforanowego uzyskano w reakcji soli sodowej 3-[2-(dietyloamino)etylo]-4-indololu z dibenzylochlorofosfonianem, po której nastąpiło redukcyjne usunięcie grup benzylowych za pomocą katalitycznego uwodornienia.
DAWKOWANIE: 10-25 mg, doustnie
CZAS TRWANIA: 4 - 6 godzin