Hoofdstuk 1 Inname
We merken meteen op dat deze publicatie zich niet richt op activiteiten die te maken hebben met het verplaatsen van goederen over grenzen of andere controleposten, met andere woorden smokkel, maar op "gedwongen" inname. Een dergelijke procedure komt vaak voor in landen met verboden en beperkingen op het bezit van sommige psychoactieve stoffen. Slikken is een reflexmatige spierhandeling waarbij het "pakketje" door de keelholte en slokdarm naar de maag beweegt door samentrekking en ontspanning van de spieren.
We merken meteen op dat deze publicatie zich niet richt op activiteiten die te maken hebben met het verplaatsen van goederen over grenzen of andere controleposten, met andere woorden smokkel, maar op "gedwongen" inname. Een dergelijke procedure komt vaak voor in landen met verboden en beperkingen op het bezit van sommige psychoactieve stoffen. Slikken is een reflexmatige spierhandeling waarbij het "pakketje" door de keelholte en slokdarm naar de maag beweegt door samentrekking en ontspanning van de spieren.
1. De neusholte wordt geblokkeerd door het zachte gehemelte.
2. Het strotklepje zakt naar beneden, waardoor de ingang naar het strottenhoofd wordt afgesloten.
3. Het "pakketje" wordt in de slokdarm geduwd door samentrekkingen van de keelholte en opent de bovenste slokdarmsfincter.
4. De ademhaling stopt. De ademhaling stopt.
1. De bundel gaat de slokdarm in.
2. De druk op de wanden stimuleert peristaltische golven.
3. Er is een druk op de onderste slokdarmsfincter.
4. Inname in de maag. Inname in de maag.
Hoofdstuk 2 Wat gebeurt er met de ingeslikte bundel?
Het is een feit dat een groot pakket fysiek niet doorgeslikt kan worden. Op basis van de huidige medische statistieken kan met een waarschijnlijkheid van bijna 100% worden gesteld dat een klein voorwerp (dat wordt ingeslikt) vrij de maag zal bereiken met een "eindpunt" in een anus. De kans op een veilige passage van een vreemd voorwerp is groter als een voorwerp de slokdarm al heeft overwonnen - het moeilijkste gebied. Het hele proces van passage door het maagdarmkanaal en uitgang kan 24-72 uur duren. Gedurende deze periode wordt de ontlasting geïnspecteerd om een ingeslikt voorwerp op te sporen.
Hoofdstuk 3 Wat is gevaarlijk?
Scherpe en lange vreemde voorwerpen, evenals voorwerpen die leiden tot brandwonden aan de slokdarm en maagslijmvliezen, voorwerpen gemaakt van lood, magneten kunnen gevaarlijk zijn. Wat de gevaarlijke lengte betreft, wordt uitgegaan van een lengte van meer dan 7 cm en een breedte van meer dan 3 cm. In de meeste gevallen kunnen ze de wanden van de slokdarm verwonden, maar blijven ze er niet in steken. Scherpe voorwerpen kunnen door de wanden heen breken en in andere organen binnendringen. Rekening houdend met de specifieke kenmerken van de publicatie, hoeft men zich meestal geen zorgen te maken over het inslikken van scherpe vreemde voorwerpen, aangezien Ziplocks en zelfklevende plastic of papieren tape worden gebruikt voor het verpakken van stoffen, die gemakkelijk door het maagdarmkanaal worden doorgelaten. In sommige gevallen kan er een magneet aan de verpakking worden bevestigd, die bij contactloze overdracht wordt gebruikt om de verpakking aan een metalen oppervlak vast te maken. In dergelijke gevallen brengt het inslikken geen extra gevaar met zich mee, maar het is goed om op te merken dat dit alleen geldt voor één bundel. Het inslikken van twee of meer bundels kan darmobstructie en/of perforatie veroorzaken.
Hoofdstuk 4 Wat te doen?
In niet-gevaarlijke gevallen moet hoofdstuk 2 van deze publicatie als leidraad worden beschouwd. Eerlijk gezegd, als u nergens last van heeft, kunt u geen actie ondernemen en gewoon afwachten en de genoemde inspectie uitvoeren (of niet uitvoeren als het vreemde voorwerp geen waarde voor u heeft). Daarnaast moeten handelingen met betrekking tot maagspoeling (opwekken van braken), verhoogde peristaltiek (innemen van laxeermiddelen), het inbrengen van water of andere vloeistoffen zoals oplossingen van medicinale stoffen via de anus (klysma) niet worden uitgevoerd. Medicijnen die exogene en endogene stoffen in het maagdarmkanaal binden (enterosorbens) en vezelrijk voedsel (fruit, groenten, granen) mogen wel worden ingenomen.
Bij potentieel gevaar wordt een endoscopische noodverwijdering uitgevoerd door een vreemd lichaam weg te vangen. In sommige gevallen is chirurgische verwijdering mogelijk.
Hoofdstuk 5. Wanneer hulp zoeken?
Zoals hierboven vermeld, neemt de kans op een veilige doorgang van een vreemd lichaam toe wanneer het de slokdarm bereikt - de moeilijkste plaats, waar over het algemeen vastzitten optreedt. Het gaat gepaard met moeite met slikken, pijn in de borst en keel, misselijkheid, hoesten, bloed in het speeksel, koorts. Het is echter mogelijk om niet alleen in de slokdarm vast te zitten. In gevallen waar het vastzitten verder is gegaan, gaat het gepaard met pijn in de buik, een opgeblazen gevoel, bloed in de ontlasting, koorts, acute pijn tijdens de stoelgang.
Hoofdstuk 3 Wat is gevaarlijk?
Scherpe en lange vreemde voorwerpen, evenals voorwerpen die leiden tot brandwonden aan de slokdarm en maagslijmvliezen, voorwerpen gemaakt van lood, magneten kunnen gevaarlijk zijn. Wat de gevaarlijke lengte betreft, wordt uitgegaan van een lengte van meer dan 7 cm en een breedte van meer dan 3 cm. In de meeste gevallen kunnen ze de wanden van de slokdarm verwonden, maar blijven ze er niet in steken. Scherpe voorwerpen kunnen door de wanden heen breken en in andere organen binnendringen. Rekening houdend met de specifieke kenmerken van de publicatie, hoeft men zich meestal geen zorgen te maken over het inslikken van scherpe vreemde voorwerpen, aangezien Ziplocks en zelfklevende plastic of papieren tape worden gebruikt voor het verpakken van stoffen, die gemakkelijk door het maagdarmkanaal worden doorgelaten. In sommige gevallen kan er een magneet aan de verpakking worden bevestigd, die bij contactloze overdracht wordt gebruikt om de verpakking aan een metalen oppervlak vast te maken. In dergelijke gevallen brengt het inslikken geen extra gevaar met zich mee, maar het is goed om op te merken dat dit alleen geldt voor één bundel. Het inslikken van twee of meer bundels kan darmobstructie en/of perforatie veroorzaken.
Hoofdstuk 4 Wat te doen?
In niet-gevaarlijke gevallen moet hoofdstuk 2 van deze publicatie als leidraad worden beschouwd. Eerlijk gezegd, als u nergens last van heeft, kunt u geen actie ondernemen en gewoon afwachten en de genoemde inspectie uitvoeren (of niet uitvoeren als het vreemde voorwerp geen waarde voor u heeft). Daarnaast moeten handelingen met betrekking tot maagspoeling (opwekken van braken), verhoogde peristaltiek (innemen van laxeermiddelen), het inbrengen van water of andere vloeistoffen zoals oplossingen van medicinale stoffen via de anus (klysma) niet worden uitgevoerd. Medicijnen die exogene en endogene stoffen in het maagdarmkanaal binden (enterosorbens) en vezelrijk voedsel (fruit, groenten, granen) mogen wel worden ingenomen.
Bij potentieel gevaar wordt een endoscopische noodverwijdering uitgevoerd door een vreemd lichaam weg te vangen. In sommige gevallen is chirurgische verwijdering mogelijk.
Hoofdstuk 5. Wanneer hulp zoeken?
Zoals hierboven vermeld, neemt de kans op een veilige doorgang van een vreemd lichaam toe wanneer het de slokdarm bereikt - de moeilijkste plaats, waar over het algemeen vastzitten optreedt. Het gaat gepaard met moeite met slikken, pijn in de borst en keel, misselijkheid, hoesten, bloed in het speeksel, koorts. Het is echter mogelijk om niet alleen in de slokdarm vast te zitten. In gevallen waar het vastzitten verder is gegaan, gaat het gepaard met pijn in de buik, een opgeblazen gevoel, bloed in de ontlasting, koorts, acute pijn tijdens de stoelgang.
