Hallo,
Ik hoop dat je dit thuis leest en niet in een overvol, stomend Maleisisch detentiecentrum.
Afgezien van de grappen, zou ik nooit en te nimmer iemand aanraden om zoiets als vuurwapens, explosieven en illegale drugs mee aan boord te nemen. Het maakt niet uit of je denkt dat het een kleine hoeveelheid is en je het kunt verbergen, of dat het een grote hoeveelheid is en je het wilt inslikken. Wat mij het meeste zorgen baart, is het feit dat je bereid bent het risico te lopen dat je waarschijnlijk tientallen jaren van je vrijheid wordt beroofd voor de kleinste hoeveelheid drugs in deze landen. Indonesië, Brunei, Maleisië, China, Vietnam, Thailand - en zo'n beetje alle landen die niet tot de Europese Unie behoren, zullen gruwelijke dingen met je leven en welzijn doen voor drugsdelicten. Zelfs in de EU loopt het slecht met je af. Het enige verschil is dat je niet letterlijk levenslang of ter dood veroordeeld wordt.
Toen ik begin 20 was, had ik een zware en langdurige heroïne- en cocaïneverslaving. Ik had een onbeperkte voorraad in Groot-Brittannië. Ik ging terug naar mijn thuisland in de EU en moest voorraden meenemen voor 10 dagen. Ik was erg naïef en veel te zelfverzekerd. Ik verpakte 10 gram geweldige Afghaanse heroïne in 15-20 kleine rotsjes die ik in rookpapier wikkelde en in een dubbele laag huishoudfolie die ik thermisch verzegelde. Ik stopte elk steentje in verschillende persoonlijke bezittingen: bijvoorbeeld één in een sok, de andere in de volgende; twee in die kleine jeanszak; één in een boxershort (je neemt veel boxershorts en sokken mee voor 10 dagen); ik vouwde T-shirts op en stopte daar ook één steentje in. Ik zou alle spullen met heroïne erin heel goed opvouwen en aandrukken, ze zelfs strijken zodat ze er echt prestene uitzien en de douanebeambte geen onbeleefde boer zou willen zijn en mijn kleding voor vakantie zou verknoeien. Ik zou die dag nuchter zijn, geen straatkleding dragen, geen vreemd ''gangster'' gedrag.
Dit is twee keer gebeurd. Ik kijk erop terug en zou dit op deze leeftijd nooit meer doen. Ik had gewoon geluk. Er zijn honden op elk vliegveld. Ik weet dat er in Zuidoost-Azië veel aandacht is voor drugssmokkel en terrorisme, dus ze doen extra hun best om deze zaken op te sporen.
Ik raad je ten zeerste af om zelfs maar te overwegen om dit te doen. Let wel, ik heb dit ongeveer 15 jaar geleden gedaan. De luchthavenbeveiliging wordt elk jaar beter in het onderscheppen van verboden voorwerpen.
Ik stel voor dat je gebruik maakt van DHL, UPS of welke koeriersdienst dan ook die beschikbaar is in jouw regio, en gebruik maakt van valse namen, weggooitelefoons, eenmalige e-mailaccounts en lege, safe-houseachtige adressen.
