Geschiedenis van politiehonden
Europese politiediensten gebruikten al bloedhonden in de 18e eeuw. Pas in de Eerste Wereldoorlog formaliseerden landen als België en Duitsland het trainingsproces en begonnen honden in te zetten voor specifieke taken, zoals bewaking. De praktijk werd voortgezet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Soldaten die naar huis terugkeerden, brachten nieuws over de goed getrainde honden die door beide zijden van het conflict werden gebruikt. Al snel werden er K-9 programma's gestart in Londen en andere steden in Europa. Het gebruik van politiehonden kreeg pas vaste voet aan de grond in de Verenigde Staten in de jaren 1970. Vandaag de dag worden politiehonden erkend als een vitaal onderdeel van wetshandhaving en het gebruik van politiehonden is de afgelopen vijf jaar snel toegenomen.
Niemand weet precies wanneer de mens voor het eerst honden domesticeerde, maar één ding is zeker -- honden en mensen werken al duizenden jaren zij aan zij. Moderne trainingsmethoden hebben ertoe geleid dat honden een integraal onderdeel zijn geworden van het leven van veel mensen, niet alleen als gezelschap, maar ook als geleidehond, zoek- en reddingshond en bom- of drugshond. Maar van weinig honden wordt gevraagd om zoveel van zichzelf te geven als van politiehonden.
Vandaag de dag gebruiken politiediensten in de meeste grote steden politiehonden om criminelen op te sporen, illegale materialen op te sporen, gebouwen te doorzoeken en andere taken uit te voeren die menselijke politieagenten niet zo goed kunnen als een hond. Er zijn niet alleen duizenden politiehonden aan het werk op een willekeurige dag, maar er zijn ook honderden politiehonden die hun leven hebben gegeven om te beschermen en te dienen.
In dit artikel komen we te weten hoe een hond een politiehond wordt en hoe een typische dag uit het leven van een politiehond eruitziet. We bekijken ook enkele verhalen over politiehonden in actie.
Honden op patrouille
Waarom gebruiken we eigenlijk politiehonden? Ten eerste is hun reukvermogen bijna 50 keer gevoeliger dan dat van een mens. Een hond kan criminelen, drugs, wapens en bommen opsporen in situaties waar een menselijke agent elke centimeter zou moeten doorzoeken, een gevaarlijke taak. In één geval kon Breston, een Belgische Mechelaar die bij de Cheektowaga Police Department in Cheektowaga, NY (een voorstad van Buffalo) werkt, met gemak een lading marihuana in thermisch gesloten Mylar-zakken opsporen, in met plastic beklede kratten die met schuim waren afgedicht, in een gesloten opslaggarage. Met zijn gevoelige neus en een huiszoekingsbevel hield Breston voor $3.400.000 aan drugs van de straat.
Naast gevoeligheid is de reukzin van een hond ook kieskeurig. Hij kan een specifieke geur onderscheiden, zelfs als er tientallen andere geuren in de buurt zijn. Drugssmokkelaars hebben geprobeerd om drugssnuffelhonden voor de gek te houden door drugs in handdoeken met parfum te wikkelen, maar de honden vinden de drugs toch.
Het werk van een politiehond draait echter niet alleen om zijn neus. De intimiderende grom van een goed getrainde Duitse herder kan er voor zorgen dat veel criminelen zich overgeven in plaats van weg te rennen of te vechten. "Als ik de hond tevoorschijn haal, weten ze ineens dat ze niet met hem kunnen redeneren, dat ze hem niet kunnen intimideren, dat ze hem niet kunnen proberen bang te maken," zegt agent Dan Smith, Brestons geleider. Alleen al de aanwezigheid van een politiehond kan fysieke confrontaties voorkomen.
Als er toch een conflict ontstaat, zijn honden sneller en sterker dan de meeste mensen, in staat om een vluchtende crimineel te vangen en vast te klemmen met krachtige kaken om de verdachte aan te houden totdat andere agenten arriveren. Honden hebben hun plaats bij de politie van de wereld meer dan verdiend.
De juiste hond voor de klus
Honden zijn er in allerlei soorten en maten, en niet elk hondenras is geschikt voor politiewerk. Er zijn waarschijnlijk geen Lhasa apso's voor de politie in de wereld. De meeste politiehonden ter wereld zijn Duitse herders, hoewel Labrador retrievers en verschillende andere rassen (zoals Breston, een Belgische Mechelaar, rechts afgebeeld) soms worden gebruikt, afhankelijk van de specifieke taken waarvoor ze nodig zijn. De belangrijkste kenmerken van een succesvolle politiehond zijn intelligentie, agressie, kracht en reukvermogen. De meeste politiehonden zijn reuen en worden vaak ongecastreerd gelaten zodat ze hun natuurlijke agressie behouden. Deze agressie moet in toom worden gehouden met grondige en rigoureuze training.
Politieafdelingen krijgen honden van verschillende bronnen. Sommige worden geschonken door hun oorspronkelijke eigenaars. Steeds meer politieafdelingen beseffen echter hoe belangrijk het is om honden te gebruiken die specifiek gefokt en opgevoed zijn voor politiewerk. Uit Europa geïmporteerde honden hebben verschillende voordelen ten opzichte van in Amerika gefokte honden. In Europa zijn de foknormen zeer streng. Honden worden gemeten aan de hand van een reeks fysieke kenmerken en er wordt alleen mee gefokt als ze aan deze criteria voldoen. Bovendien staan Europese politiehondenorganisaties internationaal bekend. Voordat een hond naar de Verenigde Staten komt, heeft hij al een strenge training ondergaan en een internationale certificering behaald. Breston komt bijvoorbeeld uit Nederland, waar hij cum laude afstudeerde aan de Koninklijke Nederlandse Politiehonden Vereniging.
Het nadeel van het gebruik van Europese honden zijn de kosten. Het kost gemiddeld $8.500 om een hond vanuit Europa aan te schaffen en te verschepen naar een Amerikaanse politieafdeling. Maar in veel gevallen "betalen politiehonden zichzelf terug". Breston werd gekocht met geld dat in beslag was genomen van drugsdealers, waarvan er veel werden opgepakt met de hulp van Breston's voorganger, Gringo. Gringo was een Duitse herder die in 1998 met pensioen ging. Als Breston later dit jaar met pensioen gaat, zal zijn vervanger, die waarschijnlijk uit Hongarije komt, ook betaald worden met in beslag genomen drugsgeld.
Politiehonden zijn het beste van het beste en hun geleiders worden ook zeer zorgvuldig gekozen. De politiehond en zijn geleider vormen samen een K-9 eenheid.
Alleen de meest toegewijde agenten komen in aanmerking voor een K-9 eenheid. Ze moeten een voorbeeldige staat van dienst hebben, veel arrestaties met veroordelingen, een extraverte, energieke persoonlijkheid en een sterke fysieke conditie. Een K-9 agent werkt vaak 60 uur per week. Het loon is goed, maar het schema is slopend en er is geen weg terug. Een K-9 agent kan niet na een maand of een jaar besluiten dat hij of zij er genoeg van heeft. De carrière van een politiehond duurt meestal zo'n zes jaar en de geleider is er voor de lange termijn bij betrokken.
Laten we eens kijken wat de training van een politiehond inhoudt.
Basistraining voor politiehonden
Alle politiehonden moeten eerst een expert worden in basisgehoorzaamheidstraining. Ze moeten de commando's van hun geleider zonder aarzelen opvolgen. Dit is wat de inherente agressie van de hond in toom houdt en de agent in staat stelt om te controleren hoeveel kracht de hond gebruikt tegen een verdachte.
Hoe politiehonden werken
Een politiehond moet zich op zijn gemak voelen op openbare plaatsen en gewend zijn aan afleidingen zoals verkeer.
Honden uit Europa krijgen vaak commando's in hun moedertaal (Breston's commando's zijn allemaal in het Nederlands). Veel mensen denken dat dit is zodat niemand anders dan de geleider ze per ongeluk een "aanvalscommando" in het Engels kan geven. Dit is een mythe. De echte reden is veel eenvoudiger -- de honden werden getraind met deze commando's en het is veel makkelijker voor de agent om een paar Nederlandse of Duitse woorden te leren dan de hond opnieuw te trainen met nieuwe commando's.
Een politiehond moet ook uithoudingsvermogen en behendigheidstraining doorstaan. De hond moet over muren kunnen springen en trappen kunnen beklimmen. Elke hond wordt gewend aan het stadsleven, want een hond die nerveus is in de buurt van mensen zal geen goede politiehond zijn.
Tot slot krijgt elke hond speciale training. Veel honden worden getraind om naar drugs te zoeken, maar sommige zijn ook bom- of wapenspeurhonden. Politiehonden kunnen ook vermiste personen of verdachten opsporen.
In de volgende paragraaf leer je meer over de speciale training die een hond opleidt die illegale drugs kan opsporen.
Drugstraining voor politiehonden
Mensen vragen zich vaak af of honden verborgen drugs opsporen omdat ze die willen opeten, of omdat ze zelf verslaafd zijn aan drugs. In feite hebben de honden helemaal geen interesse in drugs. Wat ze eigenlijk zoeken is hun favoriete speeltje. Door hun training associëren ze dat speeltje met de geur van drugs.
Het meest gebruikte speeltje is een witte handdoek. Politiehonden spelen graag een stevig potje touwtrekken met hun favoriete handdoek. Om de training te beginnen, speelt de handler gewoon met de hond en de handdoek, die zorgvuldig is gewassen zodat hij geen eigen geur heeft. Later wordt er een zakje marihuana in de handdoek gerold. Na een tijdje spelen begint de hond de geur van marihuana te herkennen als de geur van zijn favoriete speeltje. De geleider verstopt vervolgens de handdoek met de drugs op verschillende plaatsen. Telkens als de hond de drugs ruikt, graaft en krabt hij in een poging bij zijn speeltje te komen. Hij leert al snel dat als hij de geur van drugs opsnuift, hij beloond wordt met een potje touwtrekken zodra hij ze vindt.
Naarmate de training vordert, worden er verschillende drugs in de handdoek gedaan, totdat de hond in staat is om een heleboel illegale stoffen op te snuiven. Dezelfde methode wordt gebruikt voor bomopsporingshonden, behalve dat verschillende chemicaliën die worden gebruikt om explosieven te maken in de handdoek worden gedaan in plaats van drugs.
Een verhaal in "Dogs On the Case," van Patricia Curtis, vertelt over een drugshond die een beetje te enthousiast was voor een spelletje touwtrekken. Terwijl ze langs een rij auto's liep die stonden te wachten om de Verenigde Staten binnen te komen vanuit Mexico, merkte een van de honden de geur van drugs op, liet haar riem los en rende de rij auto's af. Voordat haar geleider haar kon vinden, werd ze door de auto gesleept. Voordat haar geleider haar kon vinden, draafde ze terug in het zicht met een grote bak marihuana in haar kaken. Hoewel de grenspatrouille niet kon zien uit welke auto de drugs kwamen, kreeg de hond toch haar touwtrekwedstrijd. Ze deed haar werk en de drugs waren van de straat.
Passieve vs. agressieve waarschuwing
Als een politiehond vindt wat hij zoekt, laat hij zijn geleider weten dat het er is door een waarschuwingssignaal te geven. Drugshonden gebruiken een agressief alarmsignaal - ze graven en krabben op de plek waar ze de drugs ruiken, in een poging om het speeltje te pakken te krijgen waarvan ze denken dat het daar ligt te wachten.
Er zijn echter enkele specialiteiten waarbij een agressieve waarschuwing slecht nieuws zou zijn. Als een hond op zoek naar een bom graaft en krabt als hij hem vindt, kunnen de resultaten rampzalig zijn. In deze gevallen wordt een passieve alert gebruikt. Een goed voorbeeld van passieve speurhonden zijn de beagles die door het Amerikaanse ministerie van Landbouw worden gebruikt om producten op te sporen die het land niet in mogen. De Beagle Brigade, zoals ze liefkozend worden genoemd, snuffelt in de bagage van mensen terwijl ze wachten in de douanelijnen op luchthavens en grensovergangen. Omdat niemand wil dat een hond aan zijn spullen zit te graven, zijn de USDA-beagles getraind om gewoon te gaan zitten als ze fruit of groenten ruiken.
Een dag in het leven van een politiehond
Politiehonden leven samen met hun partners. Een K-9 eenheid is een team dat 24 uur per dag, zeven dagen per week bij elkaar blijft.
Op een gewone ochtend staan Breston en agent Smith vroeg op en assisteren ze andere lokale K-9 eenheden bij het doorzoeken van scholen op drugs. Deze zoekacties zenden een krachtige boodschap uit dat drugs op scholen niet worden getolereerd en dat iedereen die ze meeneemt wordt gepakt. De K-9 eenheid doorzoekt ook lokale bedrijven op verzoek van de eigenaar.
Op sommige dagen moeten agent Smith en Breston naar de rechtbank, ofwel om te getuigen tegen een verdachte die ze gevangen hebben, ofwel om zich te verdedigen tegen iemand die beweert dat Breston hen oneerlijk heeft verwond. Zoals we later zullen zien, hoewel deze claims vaak worden gemaakt, is het trainingsverleden van een politiehond sterk bewijs dat er geen buitensporig geweld is gebruikt.
Tegen de tijd dat het 16.00 uur is, heeft de K-9 eenheid al een drukke dag achter de rug. Maar hun eigenlijke patrouille duurt van 16.00 tot middernacht, de drukste tijd en de tijd waarin politieafdelingen hun honden op straat willen hebben.
Zoals bij het meeste politiewerk, bestaat elke dienst van acht uur uit veel wachten, gevolgd door korte periodes van actie als er een oproep binnenkomt op de radio. Als er een oproep binnenkomt, rolt de K-9 eenheid uit in een speciale politieauto die is uitgerust met een ruimte achterin voor de hond. In Brestons geval rijdt hij rond in een SUV, met een apart compartiment voor Breston en een voor gearresteerde verdachten. De eenheid kan iets alledaags moeten doen, zoals een sleepwagen bellen om een verlaten auto weg te halen, of ze kunnen gevraagd worden om een verdachte op te sporen die gevlucht is voor een inbraak. De meeste politiehonden zijn cross-trained, zodat ze naast drugs ook mensen kunnen opsporen. Ze leren te ruiken op de grond, naar het geurspoor dat een persoon achterlaat, en in de lucht, naar de geurkegel die van een persoon afstroomt als hij of zij in de buurt is. In de lucht ruiken is belangrijk, omdat een hond op die manier kan voelen of een verdachte is teruggekeerd om de agent in een hinderlaag te lokken.
Na hun acht uur durende dienst gaan ze terug naar huis voor een goede nachtrust. Zoals je kunt zien, is dat een druk schema, en dan zijn de trainingsdagen nog niet eens meegerekend. Elke week tot twee weken besteedt de K-9 eenheid acht uur aan training om de vaardigheden van de hond scherp te houden.
Politiehonden en juridische kwesties
Als een politiehond iemand verwondt of schade toebrengt, kan het politiebureau aansprakelijk zijn voor die schade. Hetzelfde geldt voor politieagenten zelf. Er zijn geen aparte normen voor het gebruik van een politiehond om een verdachte met geweld te vangen of in bedwang te houden. Dat valt onder dezelfde normen die worden gebruikt om te beslissen of politiegeweld op de juiste manier is gebruikt. Het gebruik van geweld is gerechtvaardigd afhankelijk van drie factoren:
Hoe ernstig het misdrijf is
Als de verdachte een onmiddellijke bedreiging voor iemand vormt
Probeert de verdachte weg te lopen of zich te verzetten tegen arrestatie?
Doorgaans zal een rechtbank oordelen dat het gebruik van hondenkracht gerechtvaardigd was als de verdachte gewapend was, als de verdachte nog niet was gefouilleerd door agenten of als de verdachte op de vlucht was en werd verdacht van een ernstig misdrijf. Een indrukwekkend trainingsverleden kan ook helpen bewijzen dat de hond alleen het geweld heeft gebruikt dat absoluut noodzakelijk was. Dit is waar een Europees trainingscertificaat, zoals Breston's KNPV-I Met Lof Award, zeer waardevol kan zijn. "Het eerste waar een verdedigingsadvocaat om zal vragen zijn de trainingsgegevens van de hond," zei agent Smith. "Ik kan laten zien dat hij niet alleen in dit land is getraind, maar dat hij ook een internationaal erkende opleiding heeft gevolgd en is geslaagd."
Het gebruik van politiehonden neemt toe omdat politieafdelingen zich realiseren dat een goed getraind hond/geleidersteam de aansprakelijkheid vermindert in plaats van vergroot. Elke keer dat een verdachte wegrent of vecht met politieagenten, kan de achtervolging en worsteling leiden tot verwondingen en rechtszaken tegen de afdeling. De inzet van een K-9 eenheid kan er vaak voor zorgen dat een verdachte zich helemaal niet verzet en kan de situatie vaak beëindigen voordat deze escaleert tot het punt waarop iemand gewond kan raken.
Honden in de frontlinie
Politiehonden staan vaak in de frontlinie in de strijd tegen gewelddadige criminelen. Daarom zijn veel politiehonden uitgerust met kogelvrije vesten. Breston kreeg onlangs zijn vest, dankzij een lokaal meisje dat geld wilde inzamelen om hem te helpen beschermen. In drie weken tijd had ze genoeg geld ingezameld om niet alleen Breston, maar elke hond in drie county's in het westen van de staat New York een kogelvrij vest te geven. De politieafdelingen moesten het publiek vragen om geen geld meer te sturen.
Helaas vallen er ook politiehonden tijdens hun werk. Een levensgroot bronzen standbeeld staat op het hoofdbureau van politie in Jacksonville, FL. Een monument als eerbetoon aan de naaste verwanten van politiehonden, oorlogshonden, staat bij March Field Air Museum in Riverside, CA. Informatie over vele andere gedenktekens voor politiehonden is te vinden op Connecticut Police Work Dog Association: K-9 Herdenkingsmonumenten. De Connecticut Police Work Dog Association houdt een lijst bij van alle gerapporteerde sterfgevallen van politiehonden op CPWDA: Supreme Sacrifice-Police Dogs Killed In Service.
Beroemde politiehonden
Een paar politiehonden worden beroemd. De meest legendarische politiehond van allemaal is waarschijnlijk Rin Tin Tin, een getrainde Duitse herder die werd achtergelaten door terugtrekkende Duitse troepen in 1918. Een Amerikaanse sergeant nam hem mee naar de Verenigde Staten, waar hij de hoofdrol speelde in 122 films en een tv-serie.
Een andere politiehond werd beroemd omdat ze uniek was. Mattie, een zwarte Labrador retriever van de Connecticut State Police, werd getraind om bewijs van brandstichting op te sporen. Mattie kon zich een weg banen door de verkoolde, gevaarlijke ruïnes van een brand en een paar kleine benzinedruppels aanwijzen, ondanks alle sterke geuren van een recente brand en alle brandweer- en politieagenten die op de plek rondliepen. Mattie kon verschillende chemische versnellers identificeren. Ze was de eerste operationele versnellende speurhond in het land, en mogelijk in de wereld, toen ze in 1986 in dienst kwam. Sindsdien is het programma zeer succesvol geweest, met Dolph en Rosie die in Mattie's voetsporen zijn getreden.
Kijk voor meer informatie over politiehonden en aanverwante onderwerpen op de links op de volgende pagina.
Europese politiediensten gebruikten al bloedhonden in de 18e eeuw. Pas in de Eerste Wereldoorlog formaliseerden landen als België en Duitsland het trainingsproces en begonnen honden in te zetten voor specifieke taken, zoals bewaking. De praktijk werd voortgezet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Soldaten die naar huis terugkeerden, brachten nieuws over de goed getrainde honden die door beide zijden van het conflict werden gebruikt. Al snel werden er K-9 programma's gestart in Londen en andere steden in Europa. Het gebruik van politiehonden kreeg pas vaste voet aan de grond in de Verenigde Staten in de jaren 1970. Vandaag de dag worden politiehonden erkend als een vitaal onderdeel van wetshandhaving en het gebruik van politiehonden is de afgelopen vijf jaar snel toegenomen.
Niemand weet precies wanneer de mens voor het eerst honden domesticeerde, maar één ding is zeker -- honden en mensen werken al duizenden jaren zij aan zij. Moderne trainingsmethoden hebben ertoe geleid dat honden een integraal onderdeel zijn geworden van het leven van veel mensen, niet alleen als gezelschap, maar ook als geleidehond, zoek- en reddingshond en bom- of drugshond. Maar van weinig honden wordt gevraagd om zoveel van zichzelf te geven als van politiehonden.
Vandaag de dag gebruiken politiediensten in de meeste grote steden politiehonden om criminelen op te sporen, illegale materialen op te sporen, gebouwen te doorzoeken en andere taken uit te voeren die menselijke politieagenten niet zo goed kunnen als een hond. Er zijn niet alleen duizenden politiehonden aan het werk op een willekeurige dag, maar er zijn ook honderden politiehonden die hun leven hebben gegeven om te beschermen en te dienen.
In dit artikel komen we te weten hoe een hond een politiehond wordt en hoe een typische dag uit het leven van een politiehond eruitziet. We bekijken ook enkele verhalen over politiehonden in actie.
Honden op patrouille
Waarom gebruiken we eigenlijk politiehonden? Ten eerste is hun reukvermogen bijna 50 keer gevoeliger dan dat van een mens. Een hond kan criminelen, drugs, wapens en bommen opsporen in situaties waar een menselijke agent elke centimeter zou moeten doorzoeken, een gevaarlijke taak. In één geval kon Breston, een Belgische Mechelaar die bij de Cheektowaga Police Department in Cheektowaga, NY (een voorstad van Buffalo) werkt, met gemak een lading marihuana in thermisch gesloten Mylar-zakken opsporen, in met plastic beklede kratten die met schuim waren afgedicht, in een gesloten opslaggarage. Met zijn gevoelige neus en een huiszoekingsbevel hield Breston voor $3.400.000 aan drugs van de straat.
Naast gevoeligheid is de reukzin van een hond ook kieskeurig. Hij kan een specifieke geur onderscheiden, zelfs als er tientallen andere geuren in de buurt zijn. Drugssmokkelaars hebben geprobeerd om drugssnuffelhonden voor de gek te houden door drugs in handdoeken met parfum te wikkelen, maar de honden vinden de drugs toch.
Het werk van een politiehond draait echter niet alleen om zijn neus. De intimiderende grom van een goed getrainde Duitse herder kan er voor zorgen dat veel criminelen zich overgeven in plaats van weg te rennen of te vechten. "Als ik de hond tevoorschijn haal, weten ze ineens dat ze niet met hem kunnen redeneren, dat ze hem niet kunnen intimideren, dat ze hem niet kunnen proberen bang te maken," zegt agent Dan Smith, Brestons geleider. Alleen al de aanwezigheid van een politiehond kan fysieke confrontaties voorkomen.
Als er toch een conflict ontstaat, zijn honden sneller en sterker dan de meeste mensen, in staat om een vluchtende crimineel te vangen en vast te klemmen met krachtige kaken om de verdachte aan te houden totdat andere agenten arriveren. Honden hebben hun plaats bij de politie van de wereld meer dan verdiend.
De juiste hond voor de klus
Honden zijn er in allerlei soorten en maten, en niet elk hondenras is geschikt voor politiewerk. Er zijn waarschijnlijk geen Lhasa apso's voor de politie in de wereld. De meeste politiehonden ter wereld zijn Duitse herders, hoewel Labrador retrievers en verschillende andere rassen (zoals Breston, een Belgische Mechelaar, rechts afgebeeld) soms worden gebruikt, afhankelijk van de specifieke taken waarvoor ze nodig zijn. De belangrijkste kenmerken van een succesvolle politiehond zijn intelligentie, agressie, kracht en reukvermogen. De meeste politiehonden zijn reuen en worden vaak ongecastreerd gelaten zodat ze hun natuurlijke agressie behouden. Deze agressie moet in toom worden gehouden met grondige en rigoureuze training.
Politieafdelingen krijgen honden van verschillende bronnen. Sommige worden geschonken door hun oorspronkelijke eigenaars. Steeds meer politieafdelingen beseffen echter hoe belangrijk het is om honden te gebruiken die specifiek gefokt en opgevoed zijn voor politiewerk. Uit Europa geïmporteerde honden hebben verschillende voordelen ten opzichte van in Amerika gefokte honden. In Europa zijn de foknormen zeer streng. Honden worden gemeten aan de hand van een reeks fysieke kenmerken en er wordt alleen mee gefokt als ze aan deze criteria voldoen. Bovendien staan Europese politiehondenorganisaties internationaal bekend. Voordat een hond naar de Verenigde Staten komt, heeft hij al een strenge training ondergaan en een internationale certificering behaald. Breston komt bijvoorbeeld uit Nederland, waar hij cum laude afstudeerde aan de Koninklijke Nederlandse Politiehonden Vereniging.
Het nadeel van het gebruik van Europese honden zijn de kosten. Het kost gemiddeld $8.500 om een hond vanuit Europa aan te schaffen en te verschepen naar een Amerikaanse politieafdeling. Maar in veel gevallen "betalen politiehonden zichzelf terug". Breston werd gekocht met geld dat in beslag was genomen van drugsdealers, waarvan er veel werden opgepakt met de hulp van Breston's voorganger, Gringo. Gringo was een Duitse herder die in 1998 met pensioen ging. Als Breston later dit jaar met pensioen gaat, zal zijn vervanger, die waarschijnlijk uit Hongarije komt, ook betaald worden met in beslag genomen drugsgeld.
Politiehonden zijn het beste van het beste en hun geleiders worden ook zeer zorgvuldig gekozen. De politiehond en zijn geleider vormen samen een K-9 eenheid.
Alleen de meest toegewijde agenten komen in aanmerking voor een K-9 eenheid. Ze moeten een voorbeeldige staat van dienst hebben, veel arrestaties met veroordelingen, een extraverte, energieke persoonlijkheid en een sterke fysieke conditie. Een K-9 agent werkt vaak 60 uur per week. Het loon is goed, maar het schema is slopend en er is geen weg terug. Een K-9 agent kan niet na een maand of een jaar besluiten dat hij of zij er genoeg van heeft. De carrière van een politiehond duurt meestal zo'n zes jaar en de geleider is er voor de lange termijn bij betrokken.
Laten we eens kijken wat de training van een politiehond inhoudt.
Basistraining voor politiehonden
Alle politiehonden moeten eerst een expert worden in basisgehoorzaamheidstraining. Ze moeten de commando's van hun geleider zonder aarzelen opvolgen. Dit is wat de inherente agressie van de hond in toom houdt en de agent in staat stelt om te controleren hoeveel kracht de hond gebruikt tegen een verdachte.
Hoe politiehonden werken
Een politiehond moet zich op zijn gemak voelen op openbare plaatsen en gewend zijn aan afleidingen zoals verkeer.
Honden uit Europa krijgen vaak commando's in hun moedertaal (Breston's commando's zijn allemaal in het Nederlands). Veel mensen denken dat dit is zodat niemand anders dan de geleider ze per ongeluk een "aanvalscommando" in het Engels kan geven. Dit is een mythe. De echte reden is veel eenvoudiger -- de honden werden getraind met deze commando's en het is veel makkelijker voor de agent om een paar Nederlandse of Duitse woorden te leren dan de hond opnieuw te trainen met nieuwe commando's.
Een politiehond moet ook uithoudingsvermogen en behendigheidstraining doorstaan. De hond moet over muren kunnen springen en trappen kunnen beklimmen. Elke hond wordt gewend aan het stadsleven, want een hond die nerveus is in de buurt van mensen zal geen goede politiehond zijn.
Tot slot krijgt elke hond speciale training. Veel honden worden getraind om naar drugs te zoeken, maar sommige zijn ook bom- of wapenspeurhonden. Politiehonden kunnen ook vermiste personen of verdachten opsporen.
In de volgende paragraaf leer je meer over de speciale training die een hond opleidt die illegale drugs kan opsporen.
Drugstraining voor politiehonden
Mensen vragen zich vaak af of honden verborgen drugs opsporen omdat ze die willen opeten, of omdat ze zelf verslaafd zijn aan drugs. In feite hebben de honden helemaal geen interesse in drugs. Wat ze eigenlijk zoeken is hun favoriete speeltje. Door hun training associëren ze dat speeltje met de geur van drugs.
Het meest gebruikte speeltje is een witte handdoek. Politiehonden spelen graag een stevig potje touwtrekken met hun favoriete handdoek. Om de training te beginnen, speelt de handler gewoon met de hond en de handdoek, die zorgvuldig is gewassen zodat hij geen eigen geur heeft. Later wordt er een zakje marihuana in de handdoek gerold. Na een tijdje spelen begint de hond de geur van marihuana te herkennen als de geur van zijn favoriete speeltje. De geleider verstopt vervolgens de handdoek met de drugs op verschillende plaatsen. Telkens als de hond de drugs ruikt, graaft en krabt hij in een poging bij zijn speeltje te komen. Hij leert al snel dat als hij de geur van drugs opsnuift, hij beloond wordt met een potje touwtrekken zodra hij ze vindt.
Naarmate de training vordert, worden er verschillende drugs in de handdoek gedaan, totdat de hond in staat is om een heleboel illegale stoffen op te snuiven. Dezelfde methode wordt gebruikt voor bomopsporingshonden, behalve dat verschillende chemicaliën die worden gebruikt om explosieven te maken in de handdoek worden gedaan in plaats van drugs.
Een verhaal in "Dogs On the Case," van Patricia Curtis, vertelt over een drugshond die een beetje te enthousiast was voor een spelletje touwtrekken. Terwijl ze langs een rij auto's liep die stonden te wachten om de Verenigde Staten binnen te komen vanuit Mexico, merkte een van de honden de geur van drugs op, liet haar riem los en rende de rij auto's af. Voordat haar geleider haar kon vinden, werd ze door de auto gesleept. Voordat haar geleider haar kon vinden, draafde ze terug in het zicht met een grote bak marihuana in haar kaken. Hoewel de grenspatrouille niet kon zien uit welke auto de drugs kwamen, kreeg de hond toch haar touwtrekwedstrijd. Ze deed haar werk en de drugs waren van de straat.
Passieve vs. agressieve waarschuwing
Als een politiehond vindt wat hij zoekt, laat hij zijn geleider weten dat het er is door een waarschuwingssignaal te geven. Drugshonden gebruiken een agressief alarmsignaal - ze graven en krabben op de plek waar ze de drugs ruiken, in een poging om het speeltje te pakken te krijgen waarvan ze denken dat het daar ligt te wachten.
Er zijn echter enkele specialiteiten waarbij een agressieve waarschuwing slecht nieuws zou zijn. Als een hond op zoek naar een bom graaft en krabt als hij hem vindt, kunnen de resultaten rampzalig zijn. In deze gevallen wordt een passieve alert gebruikt. Een goed voorbeeld van passieve speurhonden zijn de beagles die door het Amerikaanse ministerie van Landbouw worden gebruikt om producten op te sporen die het land niet in mogen. De Beagle Brigade, zoals ze liefkozend worden genoemd, snuffelt in de bagage van mensen terwijl ze wachten in de douanelijnen op luchthavens en grensovergangen. Omdat niemand wil dat een hond aan zijn spullen zit te graven, zijn de USDA-beagles getraind om gewoon te gaan zitten als ze fruit of groenten ruiken.
Een dag in het leven van een politiehond
Politiehonden leven samen met hun partners. Een K-9 eenheid is een team dat 24 uur per dag, zeven dagen per week bij elkaar blijft.
Op een gewone ochtend staan Breston en agent Smith vroeg op en assisteren ze andere lokale K-9 eenheden bij het doorzoeken van scholen op drugs. Deze zoekacties zenden een krachtige boodschap uit dat drugs op scholen niet worden getolereerd en dat iedereen die ze meeneemt wordt gepakt. De K-9 eenheid doorzoekt ook lokale bedrijven op verzoek van de eigenaar.
Op sommige dagen moeten agent Smith en Breston naar de rechtbank, ofwel om te getuigen tegen een verdachte die ze gevangen hebben, ofwel om zich te verdedigen tegen iemand die beweert dat Breston hen oneerlijk heeft verwond. Zoals we later zullen zien, hoewel deze claims vaak worden gemaakt, is het trainingsverleden van een politiehond sterk bewijs dat er geen buitensporig geweld is gebruikt.
Tegen de tijd dat het 16.00 uur is, heeft de K-9 eenheid al een drukke dag achter de rug. Maar hun eigenlijke patrouille duurt van 16.00 tot middernacht, de drukste tijd en de tijd waarin politieafdelingen hun honden op straat willen hebben.
Zoals bij het meeste politiewerk, bestaat elke dienst van acht uur uit veel wachten, gevolgd door korte periodes van actie als er een oproep binnenkomt op de radio. Als er een oproep binnenkomt, rolt de K-9 eenheid uit in een speciale politieauto die is uitgerust met een ruimte achterin voor de hond. In Brestons geval rijdt hij rond in een SUV, met een apart compartiment voor Breston en een voor gearresteerde verdachten. De eenheid kan iets alledaags moeten doen, zoals een sleepwagen bellen om een verlaten auto weg te halen, of ze kunnen gevraagd worden om een verdachte op te sporen die gevlucht is voor een inbraak. De meeste politiehonden zijn cross-trained, zodat ze naast drugs ook mensen kunnen opsporen. Ze leren te ruiken op de grond, naar het geurspoor dat een persoon achterlaat, en in de lucht, naar de geurkegel die van een persoon afstroomt als hij of zij in de buurt is. In de lucht ruiken is belangrijk, omdat een hond op die manier kan voelen of een verdachte is teruggekeerd om de agent in een hinderlaag te lokken.
Na hun acht uur durende dienst gaan ze terug naar huis voor een goede nachtrust. Zoals je kunt zien, is dat een druk schema, en dan zijn de trainingsdagen nog niet eens meegerekend. Elke week tot twee weken besteedt de K-9 eenheid acht uur aan training om de vaardigheden van de hond scherp te houden.
Politiehonden en juridische kwesties
Als een politiehond iemand verwondt of schade toebrengt, kan het politiebureau aansprakelijk zijn voor die schade. Hetzelfde geldt voor politieagenten zelf. Er zijn geen aparte normen voor het gebruik van een politiehond om een verdachte met geweld te vangen of in bedwang te houden. Dat valt onder dezelfde normen die worden gebruikt om te beslissen of politiegeweld op de juiste manier is gebruikt. Het gebruik van geweld is gerechtvaardigd afhankelijk van drie factoren:
Hoe ernstig het misdrijf is
Als de verdachte een onmiddellijke bedreiging voor iemand vormt
Probeert de verdachte weg te lopen of zich te verzetten tegen arrestatie?
Doorgaans zal een rechtbank oordelen dat het gebruik van hondenkracht gerechtvaardigd was als de verdachte gewapend was, als de verdachte nog niet was gefouilleerd door agenten of als de verdachte op de vlucht was en werd verdacht van een ernstig misdrijf. Een indrukwekkend trainingsverleden kan ook helpen bewijzen dat de hond alleen het geweld heeft gebruikt dat absoluut noodzakelijk was. Dit is waar een Europees trainingscertificaat, zoals Breston's KNPV-I Met Lof Award, zeer waardevol kan zijn. "Het eerste waar een verdedigingsadvocaat om zal vragen zijn de trainingsgegevens van de hond," zei agent Smith. "Ik kan laten zien dat hij niet alleen in dit land is getraind, maar dat hij ook een internationaal erkende opleiding heeft gevolgd en is geslaagd."
Het gebruik van politiehonden neemt toe omdat politieafdelingen zich realiseren dat een goed getraind hond/geleidersteam de aansprakelijkheid vermindert in plaats van vergroot. Elke keer dat een verdachte wegrent of vecht met politieagenten, kan de achtervolging en worsteling leiden tot verwondingen en rechtszaken tegen de afdeling. De inzet van een K-9 eenheid kan er vaak voor zorgen dat een verdachte zich helemaal niet verzet en kan de situatie vaak beëindigen voordat deze escaleert tot het punt waarop iemand gewond kan raken.
Honden in de frontlinie
Politiehonden staan vaak in de frontlinie in de strijd tegen gewelddadige criminelen. Daarom zijn veel politiehonden uitgerust met kogelvrije vesten. Breston kreeg onlangs zijn vest, dankzij een lokaal meisje dat geld wilde inzamelen om hem te helpen beschermen. In drie weken tijd had ze genoeg geld ingezameld om niet alleen Breston, maar elke hond in drie county's in het westen van de staat New York een kogelvrij vest te geven. De politieafdelingen moesten het publiek vragen om geen geld meer te sturen.
Helaas vallen er ook politiehonden tijdens hun werk. Een levensgroot bronzen standbeeld staat op het hoofdbureau van politie in Jacksonville, FL. Een monument als eerbetoon aan de naaste verwanten van politiehonden, oorlogshonden, staat bij March Field Air Museum in Riverside, CA. Informatie over vele andere gedenktekens voor politiehonden is te vinden op Connecticut Police Work Dog Association: K-9 Herdenkingsmonumenten. De Connecticut Police Work Dog Association houdt een lijst bij van alle gerapporteerde sterfgevallen van politiehonden op CPWDA: Supreme Sacrifice-Police Dogs Killed In Service.
Beroemde politiehonden
Een paar politiehonden worden beroemd. De meest legendarische politiehond van allemaal is waarschijnlijk Rin Tin Tin, een getrainde Duitse herder die werd achtergelaten door terugtrekkende Duitse troepen in 1918. Een Amerikaanse sergeant nam hem mee naar de Verenigde Staten, waar hij de hoofdrol speelde in 122 films en een tv-serie.
Een andere politiehond werd beroemd omdat ze uniek was. Mattie, een zwarte Labrador retriever van de Connecticut State Police, werd getraind om bewijs van brandstichting op te sporen. Mattie kon zich een weg banen door de verkoolde, gevaarlijke ruïnes van een brand en een paar kleine benzinedruppels aanwijzen, ondanks alle sterke geuren van een recente brand en alle brandweer- en politieagenten die op de plek rondliepen. Mattie kon verschillende chemische versnellers identificeren. Ze was de eerste operationele versnellende speurhond in het land, en mogelijk in de wereld, toen ze in 1986 in dienst kwam. Sindsdien is het programma zeer succesvol geweest, met Dolph en Rosie die in Mattie's voetsporen zijn getreden.
Kijk voor meer informatie over politiehonden en aanverwante onderwerpen op de links op de volgende pagina.
