Methoxetamine & SSRI's
Methoxetamine (MXE), in de volksmond vaak "Mexxy" of "M-ket" genoemd, is een dissociatief verdovingsmiddel dat werd ontwikkeld als een synthetisch analoog van ketamine. Het farmacologische profiel is complex en veelzijdig en heeft invloed op verschillende neurotransmittersystemen in de hersenen.
MXE werkt voornamelijk als een antagonist op de N-methyl-D-aspartaat (NMDA) receptoren in de hersenen. NMDA-receptoren zijn betrokken bij de overdracht van elektrische signalen tussen neuronen in de hersenen en de wervelkolom; ze zijn nodig voor geheugen en cognitie. Door deze receptoren te blokkeren verstoort MXE de normale hersenfunctie, wat leidt tot de dissociatieve effecten. Dit is vergelijkbaar met andere dissociatieve verdovingsmiddelen zoals ketamine.
MXE kan ook de heropname van dopamine remmen, een neurotransmitter die geassocieerd wordt met plezier, beloning en motivatie. Deze remming kan het dopamineniveau in de hersenen verhogen, wat mogelijk bijdraagt aan stemmingsverbetering en euforische effecten.
Er zijn aanwijzingen dat MXE ook een licht remmend effect heeft op de heropname van serotonine, hoewel deze werking minder uitgesproken is dan de effecten op NMDA-receptoren en de heropname van dopamine.
Gebruikers ervaren vaak een gevoel van onthechting van hun lichaam en omgeving, een effect dat bekend staat als dissociatie. Dit kan variëren van een milde onthechting tot een meer diepgaande onthechting, soms omschreven als het betreden van een andere realiteit of "k-gat". MXE kan hallucinaties, een veranderde perceptie van kleuren en geluiden en een gevoel van veranderde realiteit veroorzaken. Deze effecten zijn te wijten aan hun invloed op de sensorische en perceptuele verwerking van de hersenen. De dopaminerge activiteit van MXE kan leiden tot gevoelens van euforie, een verhoogde stemming en een subjectief gevoel van welzijn. Net als andere NMDA-antagonisten heeft MXE pijnstillende eigenschappen, hoewel deze vaak secundair zijn aan de psychoactieve effecten.
Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) blokkeren de heropname van serotonine, waardoor de beschikbaarheid ervan in de synaptische spleet toeneemt en de stemming en emotionele regulatie verbeteren. Ze worden voornamelijk gebruikt om depressie en angststoornissen te behandelen. Veel voorkomende bijwerkingen zijn seksuele disfunctie, gewichtstoename en emotionele afstomping. Overmatige serotonineactiviteit kan leiden tot een mogelijk levensbedreigende aandoening die bekend staat als het serotoninesyndroom.
SSRI's zijn een veelgebruikte klasse van medicijnen. Hier zijn enkele veelgebruikte voorbeelden:
- Fluoxetine (Prozac): Bekend omdat het een van de eerste SSRI's op de markt was en een relatief stimulerend effect heeft, wat gunstig kan zijn bij patiënten met vermoeidheid en lusteloosheid.
- Sertraline (Zoloft): Staat bekend om zijn relatief evenwichtige profiel wat betreft bijwerkingen en werkzaamheid.
- Paroxetine (Paxil, Seroxat): Het is iets kalmer dan andere SSRI's en kan nuttig zijn bij patiënten met veel angst of slapeloosheid. Het wordt echter ook vaker dan sommige andere SSRI's in verband gebracht met gewichtstoename en seksuele bijwerkingen.
- Citalopram (Celexa): Staat bekend om zijn eenvoudige dosering en minder interacties met geneesmiddelen, maar er is enige bezorgdheid over hartritmestoornissen bij hogere doseringen.
- Escitalopram (Lexapro): Een krachtigere vorm van citalopram (het is de S-enantiomeer van citalopram) en wordt over het algemeen goed verdragen met een relatief gunstig bijwerkingenprofiel.
- Fluvoxamine (Luvox): Wordt vaak gekozen vanwege de effectiviteit bij OCD en is uniek onder de SSRI's omdat het meestal niet wordt gebruikt als eerstelijnsbehandeling voor depressie.
Elke SSRI heeft een iets ander farmacologisch profiel, wat de effectiviteit, bijwerkingen en combinaties bij verschillende individuen kan beïnvloeden.
MXE en SSRI's werken op elkaar in via complexe farmacologische mechanismen, die elk op een andere manier de hersenen beïnvloeden. MXE's potentiële dopaminerge en NMDA-antagonistische effecten in combinatie met SSRI-geïnduceerde serotonerge veranderingen kunnen leiden tot verhoogde psychotomimetische effecten: angst, paranoia, hallucinaties of andere psychotisch-achtige symptomen. De combinatie kan cognitieve disfunctie verergeren en het risico op het ontwikkelen van het serotoninesyndroom verhogen. Tot de symptomen die kunnen worden waargenomen behoren hoge lichaamstemperatuur, agitatie, versterkte reflexen, beven, zweten, verwijde pupillen, diarree en coma.
De combinatie brengt geen duidelijke voordelen of ontdekkingen met zich mee, maar brengt risico's met zich mee voor slechte tijden, geestelijke gezondheid en het leven in het algemeen.
Al met al raden we aan om deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.
Last edited by a moderator: