MAO-remmers en MDMA
Monoamine oxidase remmers, of MAO-remmers, zijn een klasse van antidepressiva die werken door het remmen van de activiteit van het enzym monoamine oxidase (MAO). Dit enzym is voornamelijk verantwoordelijk voor de afbraak van monoamine neurotransmitters, zoals serotonine, noradrenaline en dopamine, in de hersenen. Deze neurotransmitters spelen een cruciale rol bij het reguleren van stemming, emotie en bepaalde cognitieve functies. Wanneer het enzym MAO deze neurotransmitters afbreekt, dalen hun niveaus in de hersenen. Bij mensen met een depressie zijn de niveaus van deze neurotransmitters vaak lager dan normaal, wat bijdraagt aan symptomen zoals een lage stemming, gebrek aan motivatie en vermoeidheid.
Er zijn twee soorten monoamine oxidase enzymen, MAO-A en MAO-B. MAO-A breekt voornamelijk serotonine, noradrenaline en tyramine af, terwijl MAO-B meer betrokken is bij de afbraak van dopamine. Afhankelijk van de specifieke MAOI remmen sommige medicijnen zowel MAO-A als MAO-B, terwijl andere selectief zijn voor één type enzym.
Klassieke MAO-remmers zoals fenelzine, tranylcypromine en isocarboxazide remmen zowel MAO-A als MAO-B. Deze middelen zijn niet-selectief en irreversief. Dit zijn niet-selectieve en onomkeerbare remmers, wat betekent dat ze zich permanent aan het enzym binden en het deactiveren totdat het lichaam nieuwe enzymen aanmaakt.
Een nieuwere generatie MAO-remmers, zoals selegiline en moclobemide, hebben een selectievere werking.
Een van de belangrijkste aspecten van MAO-remmers is hun interactie met bepaalde voedingsmiddelen en medicijnen. Voedingsmiddelen met een hoog tyraminegehalte, zoals oude kaas, gerookt vlees en gefermenteerde producten, kunnen een gevaarlijke bloeddrukpiek veroorzaken als ze worden genuttigd tijdens het gebruik van niet-selectieve MAO-remmers. Dit komt omdat MAO-A tyramine afbreekt en wanneer de activiteit ervan geremd wordt, kunnen de tyraminespiegels stijgen, wat kan leiden tot hypertensieve crises. Dit risico is aanzienlijk lager bij selectieve, omkeerbare MAO-remmers zoals moclobemide, maar patiënten die traditionele MAO-remmers gebruiken moeten strikte dieetrichtlijnen volgen.
MDMA, of 3,4-methyleendioxymethamfetamine, is een psychoactieve drug die de hersenen voornamelijk beïnvloedt door de activiteit van bepaalde neurotransmitters te verhogen, met name serotonine, dopamine en noradrenaline. MDMA staat bekend om zijn gebruik als recreatieve drug en wordt vaak "Ecstasy" of "Molly" genoemd. Het veroorzaakt effecten als verhoogde emotionele warmte, verhoogde energie, verbeterde zintuiglijke waarneming en gevoelens van euforie, waardoor het populair is in sociale omgevingen en op feestjes. Daarnaast is MDMA onderzocht vanwege de potentiële therapeutische voordelen, met name bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS) onder gecontroleerde, therapeutische omstandigheden.
Het belangrijkste mechanisme waardoor MDMA werkt is door zijn werking op serotonine. MDMA komt neuronen voornamelijk binnen via de serotoninetransporter (SERT), het eiwit dat verantwoordelijk is voor het verwijderen van serotonine uit de synaps (de ruimte tussen neuronen) en het terugbrengen in het neuron. Eenmaal in het neuron verstoort MDMA de normale opslag van serotonine in blaasjes en veroorzaakt een massale afgifte van serotonine in de synaps. Deze plotselinge toename van serotonine leidt tot een overweldigende activering van serotoninereceptoren in de hersenen, wat bijdraagt aan de kenmerkende effecten van MDMA.
Het vrijkomen van serotonine door MDMA heeft ook invloed op de hersengebieden die te maken hebben met emotionele regulatie, empathie en sociale binding. Er wordt bijvoorbeeld gedacht dat de toename van serotonine de activiteit van hersengebieden als de amygdala en de prefrontale cortex versterkt, die betrokken zijn bij emotionele verwerking en besluitvorming. De verhoogde serotonineniveaus hebben ook invloed op de hypothalamus, die een rol speelt bij het reguleren van de stemming en emotionele toestanden. Dit is een van de redenen waarom mensen die MDMA gebruiken melding maken van gevoelens van verhoogde empathie en emotionele verbondenheid met anderen, ook wel "entactogene" effecten genoemd, wat betekent dat ze zich op een diepgaande manier verbonden voelen met zichzelf en anderen.
Naast de werking op serotonine verhoogt MDMA ook de niveaus van dopamine en noradrenaline, zij het in mindere mate dan serotonine. Het vrijkomen van dopamine in de beloningscircuits van de hersenen is een van de redenen waarom MDMA gevoelens van euforie en opwinding kan opwekken. Noradrenaline speelt een rol bij het verhogen van de hartslag en bloeddruk en draagt bij aan een verhoogde energie en opwinding.
MDMA heeft ook invloed op andere fysiologische systemen. Het verhoogt de hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur, wat kan leiden tot hyperthermie, vooral wanneer het wordt genomen in hete omgevingen zoals danceclubs of festivals waar mensen lichamelijk actief zijn.
Het combineren van MAO-remmers en MDMA kan leiden tot ernstige en levensbedreigende interacties vanwege hun overlappende effecten op het serotoninesysteem in de hersenen. Beide stoffen verhogen onafhankelijk van elkaar het serotonineniveau, maar wanneer ze gecombineerd worden, kunnen ze leiden tot overmatige serotonineophoping, wat het serotoninesyndroom kan veroorzaken. Dit is een gevaarlijke aandoening die wordt gekenmerkt door symptomen zoals agitatie, verwardheid, hoge lichaamstemperatuur, zweten, spierstijfheid, beven, toevallen en, in ernstige gevallen, coma of de dood.
Wanneer MDMA wordt ingenomen terwijl MAO-remmers actief zijn in het systeem, wordt de afbraak van serotonine aanzienlijk verminderd, wat leidt tot toxische niveaus van de neurotransmitter. Het risico op het serotoninesyndroom is vooral groot bij onomkeerbare, niet-selectieve MAO-remmers zoals fenelzine of tranylcypromine, die zowel MAO-A als MAO-B enzymen remmen en meerdere neurotransmittersystemen beïnvloeden. Casestudies en rapporten suggereren dat zelfs lage doses MDMA in combinatie met MAO-remmers het serotoninesyndroom kunnen veroorzaken.
Naast serotoninevergiftiging kan de combinatie ook het risico op hypertensieve crises verhogen, waarbij de bloeddruk gevaarlijk piekt door de overmatige hoeveelheden noradrenaline die niet meer goed worden gemetaboliseerd. Dit is vooral verontrustend omdat MDMA zelf de afgifte van noradrenaline verhoogt, wat de cardiovasculaire risico's kan vergroten in combinatie met MAO-remmers.
Het is ook belangrijk om te benadrukken dat MAO-remmers vaak worden voorgeschreven voor de behandeling van psychologische en psychiatrische aandoeningen. De introductie van psychoactieve stoffen tijdens de behandeling met dergelijke medicijnen vermindert over het algemeen de werkzaamheid van de therapie, destabiliseert gecompromitteerde neurale systemen verder en vergroot de kans op verergeringen en negatieve bijwerkingen.
Kortom, het combineren van MAO-remmers met MDMA is zeer gevaarlijk en wordt afgeraden. De kans op het serotoninesyndroom, hypertensieve crises en ernstige toxiciteit maken deze combinatie bijzonder riskant. Het is belangrijk voor mensen die MAO-remmers gebruiken om MDMA of andere serotonerge drugs te vermijden.
Al met al raden we aan om deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.
Last edited by a moderator: