Ayahuasca en tramadol
Ayahuasca is een psychoactief brouwsel dat traditioneel gebruikt wordt in sjamanistische praktijken in het Amazonegebied, gemaakt van een combinatie van de Banisteriopsis caapi liaan en de bladeren van de Psychotria viridis plant, of andere planten die vergelijkbare actieve bestanddelen bevatten. De twee belangrijkste psychoactieve componenten in ayahuasca zijn DMT (dimethyltryptamine) en MAO-remmers (monoamine oxidase remmers) van de B. caapi klimplant.
DMT is een krachtig hallucinogeen dat van nature voorkomt in verschillende planten en dieren, waaronder het menselijk lichaam. Bij orale inname wordt DMT meestal afgebroken in de darmen door het enzym monoamine oxidase (MAO) en wordt het dus inactief. In het ayahuasca brouwsel levert de B. caapi liaan echter MAO-remmers, die de werking van dit enzym blokkeren, waardoor DMT geabsorbeerd kan worden en voor langere tijd actief blijft in het lichaam.
Zodra DMT in de bloedbaan komt en de bloed-hersenbarrière passeert, bindt het zich aan serotoninereceptoren, met name de 5-HT2A receptor, die een grote rol speelt bij de regulatie van stemming, waarneming en cognitie. Deze activering leidt tot een reeks krachtige psychologische en zintuiglijke ervaringen, vaak omschreven als visioenen of hallucinaties, waaronder visuele patronen, een veranderd tijdsbesef, intensere emoties en diepgaande spirituele inzichten.
De B. caapi klimplant bevat naast MAO-remmers ook harmala alkaloïden zoals harmine en harmaline, waarvan wordt aangenomen dat ze bijdragen aan de algehele psychoactieve ervaring door de mentale helderheid en focus tijdens de reis te verbeteren. Deze alkaloïden hebben ook hun eigen psychoactieve effecten, waaronder milde antidepressieve eigenschappen en modulatie van het centrale zenuwstelsel, wat kan bijdragen aan gevoelens van euforie en welzijn.
Tramadol is een centraal werkend pijnstillend middel dat wordt gebruikt om matige tot matig ernstige pijn te behandelen. Ten eerste werkt tramadol als een zwakke agonist van de mu-opioïde receptoren in de hersenen en het ruggenmerg. Mu-opioïde receptoren maken deel uit van het endogene opioïde systeem, dat de pijnperceptie reguleert. Door zich aan deze receptoren te binden, bootst tramadol de werking na van natuurlijk voorkomende pijnverlichtende stoffen zoals endorfine, waardoor het pijngevoel vermindert. Vergeleken met sterkere opioïden zoals morfine heeft tramadol echter een relatief lage affiniteit voor deze receptoren, waardoor het vaak wordt beschouwd als een milder opioïde.
Naast de opioïde activiteit remt tramadol de heropname van twee belangrijke neurotransmitters: serotonine en noradrenaline. Deze neurotransmitters spelen een belangrijke rol bij het moduleren van pijn via aflopende remmende paden in de hersenen en het ruggenmerg. Door hun heropname in zenuwcellen te voorkomen, verhoogt tramadol de niveaus van zowel serotonine als noradrenaline in de synaptische spleet, waardoor hun vermogen om pijnsignalen te onderdrukken toeneemt. Deze niet-opioïde component van de werking van tramadol is vergelijkbaar met de mechanismen van sommige antidepressiva en draagt bij aan de pijnstillende effecten.
Na inname wordt tramadol in de lever gemetaboliseerd door het enzym CYP2D6 in een actieve metaboliet genaamd O-desmethyltramadol, die een veel sterkere affiniteit heeft voor mu-opioïde receptoren dan de oorspronkelijke verbinding. Deze metaboliet speelt een belangrijke rol in de algehele pijnstillende effecten van tramadol. Mensen die tramadol snel metaboliseren (ultra snelle metabolizers) kunnen sterkere opioïde effecten ervaren, terwijl slechte metabolizers mogelijk minder pijnverlichting ervaren vanwege lagere niveaus van deze metaboliet.
Tramadol verlaagt ook de aanvalsdrempel, wat betekent dat het het risico op aanvallen kan verhogen, vooral bij mensen met een voorgeschiedenis van epilepsie of wanneer het wordt ingenomen in combinatie met andere medicijnen die de aanvalsdrempel verlagen, zoals antidepressiva of antipsychotica.
Het combineren van ayahuasca met tramadol brengt aanzienlijke risico's met zich mee vanwege hun overlappende effecten op serotonine en andere neurotransmittersystemen.
- De grootste zorg bij het combineren van deze stoffen is het risico op het serotoninesyndroom, een mogelijk levensbedreigende aandoening. Zowel de MAO-remmers van ayahuasca als tramadol kunnen het serotonineniveau drastisch verhogen. Wanneer ze samen worden genomen kan dit leiden tot gevaarlijke symptomen zoals agitatie, verwarring, snelle hartslag, hoge bloeddruk, zweten en zelfs toevallen.
- Tramadol verlaagt ook de aanvalsdrempel, waardoor het risico op convulsies verder toeneemt wanneer het gecombineerd wordt met de stimulerende effecten van ayahuasca.
- Daarnaast kunnen de opioïde effecten van tramadol een wisselwerking aangaan met de psychotrope effecten van DMT, waardoor dissociatie, angst of paranoia versterkt worden, wat kan leiden tot een gevaarlijke of overweldigende psychologische ervaring.
- De effecten van Ayahuasca op hart en bloedvaten, waaronder een verhoogde hartslag en bloeddruk, kunnen worden versterkt door tramadol, dat vergelijkbare bijwerkingen heeft. Dit kan het risico op ernstige cardiovasculaire voorvallen verhogen, vooral bij mensen met reeds bestaande aandoeningen. Bovendien kunnen de opioïde-achtige eigenschappen van tramadol de misselijkheid en het braken, die vaak gepaard gaan met ayahuasca, verergeren, wat kan leiden tot uitdroging of andere lichamelijke complicaties.
- Ayahuasca bevat MAO-remmers, die invloed kunnen hebben op hoe andere drugs worden gemetaboliseerd. Het metabolisme van tramadol kan veranderen, wat kan leiden tot verhoogde of langdurige effecten, wat het risico op toxiciteit of langdurige bijwerkingen zoals sedatie of ademhalingsdepressie kan verhogen.
Al met al raden we aan om deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.
Last edited by a moderator: