Amphetamine Mephedrone Red Discussie: Amfetamine en Mephedrone

[HEISENBERG]

Amfetamine en Mephedrone

Amfetaminen zijn krachtige stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel (CZS) die werken door het verhogen van de niveaus van belangrijke neurotransmitters - dopamine, noradrenaline en serotonine - in de hersenen. Deze neurotransmitters zijn betrokken bij het reguleren van stemming, aandacht, motivatie en de "vecht-of-vlucht" reactie van het lichaam.

Amfetaminen verhogen de afgifte van dopamine en noradrenaline door presynaptische neuronen. Dit wordt bereikt door:

1. Binnenkomen in het neuron: Amfetamines komen neuronen binnen via dopamine- en noradrenaline-transporters (DAT en NET).
2. Het niveau van cytoplasmatische neurotransmitters te verhogen: Eenmaal binnen verstoren ze de opslag van dopamine en noradrenaline door interactie met de vesiculaire monoaminetransporter 2 (VMAT2). Dit leidt tot een overmaat van deze neurotransmitters in het cytoplasma.
3. Omkering van transporters: Amfetaminen zorgen er vervolgens voor dat de DAT en NET omgekeerd werken, waardoor dopamine en noradrenaline uit het neuron in de synaptische spleet worden gepompt.

Naast het bevorderen van de afgifte van neurotransmitters, blokkeren amfetaminen ook de heropname van dopamine en noradrenaline door de functie van DAT en NET te remmen. Dit verlengt de aanwezigheid van deze neurotransmitters in de synaptische spleet, waardoor hun effecten op postsynaptische neuronen worden versterkt. Amfetaminen hebben ook milde monoamine oxidase (MAO) remmende effecten, waardoor de afbraak van monoamines (zoals dopamine en noradrenaline) afneemt, wat hun werking verder versterkt.


Mephedrone (4-methylmethcathinone of "miauw miauw") is een synthetisch stimulerend middel dat behoort tot de cathinon klasse van drugs, die chemisch vergelijkbaar zijn met amfetaminen. Het deelt een aantal overeenkomsten met zowel MDMA (ecstasy) als methamfetamine wat betreft de effecten op de hersenen. Mephedrone staat bekend om zijn euforische gevoelens, verhoogde energie en verhoogde zintuiglijke waarneming, maar het brengt ook aanzienlijke risico's met zich mee, waaronder verslaving en neurotoxiciteit.

Mephedrone stimuleert het vrijkomen van dopamine en serotonine uit presynaptische neuronen. Eenmaal in het neuron reageert het met vesiculaire monoamine transporters (VMAT2), die verantwoordelijk zijn voor het laden van dopamine en serotonine in opslagblaasjes. Dit resulteert in een overvloed van deze neurotransmitters in de synaptische spleet.

Net als amfetaminen blokkeert mephedrone de heropname van dopamine, serotonine en noradrenaline door hun respectievelijke transporters (DAT, SERT en NET) te remmen. Deze werking verlengt de aanwezigheid van deze neurotransmitters in de synaps, waardoor hun effecten op stemming, beloning en opwinding worden versterkt.

Mephedrone kan ook de normale functie van dopamine- en serotoninetransporteurs omkeren, waardoor ze de neurotransmitters eerder uit het neuron pompen dan erin. Dit leidt tot een enorme toename van extracellulaire niveaus van dopamine en serotonine, waardoor de psychoactieve effecten van de drug worden versterkt.


Het combineren van amfetamine en mephedrone, beide krachtige stimulerende middelen, brengt aanzienlijke risico's met zich mee vanwege hun synergetische effecten op het centrale zenuwstelsel.

1. Verhoogde euforie en stimulatie: Zowel amfetamine als mephedrone verhogen de dopamine-, noradrenaline- en serotonineniveaus in de hersenen, wat leidt tot verhoogde euforie, energie en gezelligheid. Gebruikers melden vaak een sterker, sneller begin van de effecten in vergelijking met het nemen van een van beide drugs alleen.
2. Verhoogde cardiovasculaire stress: Van beide middelen is bekend dat ze de hartslag en bloeddruk aanzienlijk verhogen. De combinatie kan leiden tot extreme cardiovasculaire stress, waardoor het risico op hartritmestoornissen, hartaanvallen en beroertes toeneemt. Er is ook een verhoogd risico op hyperthermie (verhoogde lichaamstemperatuur), vooral tijdens lichamelijke activiteit, wat levensbedreigend kan zijn.
3. Agitatie en angst: De combinatie van deze stimulerende middelen kan angst, prikkelbaarheid en rusteloosheid versterken. Dit komt door overstimulatie van de belonings- en stresscircuits in de hersenen. Als de high uitgewerkt is, kunnen gebruikers last krijgen van ernstige agitatie en paranoia.
4. Verminderd beoordelingsvermogen en riskant gedrag: De combinatie kan het beoordelingsvermogen aantasten, wat leidt tot meer risicogedrag, zoals onveilige seks of gevaarlijke lichamelijke activiteiten. Dit is vooral zorgwekkend op feestjes of in "chemsex"-contexten.
5. Verhoogd risico op neurotoxiciteit: Mephedrone wordt in verband gebracht met neurotoxische effecten, vooral in serotonine neuronen. In combinatie met amfetaminen kan deze neurotoxiciteit worden versterkt, wat op lange termijn kan leiden tot schade aan cognitieve functies zoals geheugen en stemmingsregulatie.
6. Kans op aanvallen: Beide middelen verlagen de aanvalsdrempel, wat betekent dat het combineren van deze middelen het risico op aanvallen kan verhogen, vooral bij mensen die gevoelig zijn voor epileptische aanvallen.
7. Psychiatrische effecten: De combinatie wordt geassocieerd met een hoger risico op psychose, gekenmerkt door hallucinaties, wanen en ongeordend denken. Een door amfetamine veroorzaakte psychose is goed gedocumenteerd en toevoeging van mephedrone zou deze symptomen kunnen verergeren.

Concluderend: hoewel sommige gebruikers misschien op zoek zijn naar de verbeterde euforie en stimulatie van deze combinatie, zijn de lichamelijke en geestelijke gezondheidsrisico's ernstig, variërend van snelle en fatale cardiovasculaire complicaties tot langdurige neurotoxiciteit.

Al met al raden we aan deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.