- Language
- 🇬🇧
- Joined
- Sep 8, 2023
- Messages
- 25
- Reaction score
- 39
- Points
- 13
Η βλάβη που προκαλείται στους καταναλωτές φαρμάκων μέσω των μηχανισμών των κυβερνήσεων είναι συχνά σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη που προκαλούν τα ίδια τα φάρμακα. Οι οικογένειες διαλύονται, οι ζωές των ανθρώπων καταστρέφονται από τη σκληρή φυλάκιση και ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας ζουν σε κίνδυνο και υπό καθεστώς φόβου.
Έτσι, εξ ορισμού, κάθε ολοκληρωμένη εφαρμογή της μείωσης της βλάβης πρέπει να περιλαμβάνει την άμυνα ενάντια σε αυτόν τον αδιάκοπο πόλεμο κατά των ανθρώπων.
Για το λόγο αυτό, η Ενότητα 4 της Βίβλου των χρηστών ναρκωτικών περιλαμβάνει υλικό που βοηθά στην αντιμετώπιση και την υπεράσπιση ενάντια στη βαρβαρότητα του πολέμου των ναρκωτικών. Αυτό περιλαμβάνει τμήματα που παρέχουν: νομικές πληροφορίες, έναν λόγο για υποχρεωτικό έλεγχο ναρκωτικών, ένα κιτ αντι-μέσων, διάφορες πηγές ακτιβιστών και γενική επιχειρηματολογία.
Με την ελπίδα να ενθαρρύνω μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της κοινότητάς μας στο σύνολό της, έγραψα επίσης το ακόλουθο απόσπασμα, το οποίο προορίζεται να παρουσιάσει το γενικό πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης. Ως κοινότητα πρέπει όλοι να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον.
ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΦΥΛΑΚΊΣΕΙΣ & ΚΡΑΤΙΚΉ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ
Το να κατέχει κανείς την κυρίαρχη και αποκλειστική κυριότητα του συνειδητού του νου, να εξερευνά ελεύθερα και χωρίς όρια, είναι σίγουρα το πιο θεμελιώδες από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ή, αντανακλώντας το σε πρώτο πρόσωπο: το να καθορίζω τι βάζω στο σώμα μου, χωρίς να προκαλώ βλάβη σε κανέναν άλλον, είναι δική μου υπόθεση και όχι κάποιου τρίτου ή κράτους.
Αυτά τα δικαιώματα κατοχυρώνονται έμμεσα τόσο στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ όσο και στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Συντάγματος των ΗΠΑ, αλλά ανεξαρτήτως αυτού, θεωρούνται κανόνας από τους λογικούς και λογικούς σε ολόκληρο τον πλανήτη μας.
Προφανώς προκύπτει ότι η απαγόρευση της χρήσης ψυχοδραστικών υλικών, τα οποία συχνά είναι φυσικά φυτικά φυτά, αποτελεί κατάφωρη και άμεση παραβίαση αυτών των αναφαίρετων ελευθεριών. Η εκ των πραγ μάτων απαγόρευση είναι αυτονόητα μια εκούσια άσκηση εξωτερικού ελέγχου επί του νου και του σώματος του ατόμου- ένας αναμφισβήτητος περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας.
Ομοίως, η κατηγορηματική και ξεκάθαρη παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων είναι μια αδιαμφισβήτητη πολιτική πράξη με νόμο, διάταγμα και επιβολή. Εξ ορισμού αυτό καθιστά οποιονδήποτε φυλακίζεται για παράβαση αυτής της εντολής να είναι άτομο φυλακισμένο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις ή πράξεις, που αποτελεί τον ορισμό του πολιτικού κρατουμένου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών αποτελεί μια βάναυση και αδιάκοπη άσκηση κρατικής δίωξης και καταπίεσης. Μπορεί εύλογα να θεωρηθεί ως οργανωμένη τρομοκρατία σε παγκόσμια κλίμακα, με στόχο όσους επιλέγουν να ασκήσουν το πολιτικά απαγορευμένο ανθρώπινο δικαίωμα της διαταραχής της συνείδησής τους. Πρόκειται για έναν πόλεμο τρόμου, που τρομοκρατεί ρητά τους χρήστες ναρκωτικών και τις οικογένειές τους.
Ο θάνατος, ο εθισμός, η μαζική φυλάκιση και η τρομακτική κοινωνική καταστροφή είναι αναπόφευκτες συνέπειες όταν οι μηχανισμοί και η προπαγάνδα του κράτους στρέφονται αδίστακτα και ανελέητα εναντίον αθώων πολιτών με αυτόν τον τρόπο. Οι ιστορικοί θα θεωρήσουν σίγουρα ότι πρόκειται για μια εποχή βάρβαρης άγνοιας και σκληρότητας και θα τιμωρήσουν ανάλογα τους δράστες.
Έτσι, εξ ορισμού, κάθε ολοκληρωμένη εφαρμογή της μείωσης της βλάβης πρέπει να περιλαμβάνει την άμυνα ενάντια σε αυτόν τον αδιάκοπο πόλεμο κατά των ανθρώπων.
Για το λόγο αυτό, η Ενότητα 4 της Βίβλου των χρηστών ναρκωτικών περιλαμβάνει υλικό που βοηθά στην αντιμετώπιση και την υπεράσπιση ενάντια στη βαρβαρότητα του πολέμου των ναρκωτικών. Αυτό περιλαμβάνει τμήματα που παρέχουν: νομικές πληροφορίες, έναν λόγο για υποχρεωτικό έλεγχο ναρκωτικών, ένα κιτ αντι-μέσων, διάφορες πηγές ακτιβιστών και γενική επιχειρηματολογία.
Με την ελπίδα να ενθαρρύνω μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της κοινότητάς μας στο σύνολό της, έγραψα επίσης το ακόλουθο απόσπασμα, το οποίο προορίζεται να παρουσιάσει το γενικό πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης. Ως κοινότητα πρέπει όλοι να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον.
ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΦΥΛΑΚΊΣΕΙΣ & ΚΡΑΤΙΚΉ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ
Το να κατέχει κανείς την κυρίαρχη και αποκλειστική κυριότητα του συνειδητού του νου, να εξερευνά ελεύθερα και χωρίς όρια, είναι σίγουρα το πιο θεμελιώδες από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ή, αντανακλώντας το σε πρώτο πρόσωπο: το να καθορίζω τι βάζω στο σώμα μου, χωρίς να προκαλώ βλάβη σε κανέναν άλλον, είναι δική μου υπόθεση και όχι κάποιου τρίτου ή κράτους.
Αυτά τα δικαιώματα κατοχυρώνονται έμμεσα τόσο στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ όσο και στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Συντάγματος των ΗΠΑ, αλλά ανεξαρτήτως αυτού, θεωρούνται κανόνας από τους λογικούς και λογικούς σε ολόκληρο τον πλανήτη μας.
Προφανώς προκύπτει ότι η απαγόρευση της χρήσης ψυχοδραστικών υλικών, τα οποία συχνά είναι φυσικά φυτικά φυτά, αποτελεί κατάφωρη και άμεση παραβίαση αυτών των αναφαίρετων ελευθεριών. Η εκ των πραγ μάτων απαγόρευση είναι αυτονόητα μια εκούσια άσκηση εξωτερικού ελέγχου επί του νου και του σώματος του ατόμου- ένας αναμφισβήτητος περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας.
Ομοίως, η κατηγορηματική και ξεκάθαρη παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων είναι μια αδιαμφισβήτητη πολιτική πράξη με νόμο, διάταγμα και επιβολή. Εξ ορισμού αυτό καθιστά οποιονδήποτε φυλακίζεται για παράβαση αυτής της εντολής να είναι άτομο φυλακισμένο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις ή πράξεις, που αποτελεί τον ορισμό του πολιτικού κρατουμένου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών αποτελεί μια βάναυση και αδιάκοπη άσκηση κρατικής δίωξης και καταπίεσης. Μπορεί εύλογα να θεωρηθεί ως οργανωμένη τρομοκρατία σε παγκόσμια κλίμακα, με στόχο όσους επιλέγουν να ασκήσουν το πολιτικά απαγορευμένο ανθρώπινο δικαίωμα της διαταραχής της συνείδησής τους. Πρόκειται για έναν πόλεμο τρόμου, που τρομοκρατεί ρητά τους χρήστες ναρκωτικών και τις οικογένειές τους.
Ο θάνατος, ο εθισμός, η μαζική φυλάκιση και η τρομακτική κοινωνική καταστροφή είναι αναπόφευκτες συνέπειες όταν οι μηχανισμοί και η προπαγάνδα του κράτους στρέφονται αδίστακτα και ανελέητα εναντίον αθώων πολιτών με αυτόν τον τρόπο. Οι ιστορικοί θα θεωρήσουν σίγουρα ότι πρόκειται για μια εποχή βάρβαρης άγνοιας και σκληρότητας και θα τιμωρήσουν ανάλογα τους δράστες.