3-[2-(διμεθυλαμινο)-2-οξοακετυλο]-1H-ινδολ-4-υλο οξικός εστέρας.
1. Σε φιάλη με στρογγυλό πυθμένα που ήταν εξοπλισμένη με εναέρια αναδευτήρα, ρυθμιστή θερμοκρασίας και χωνί πτώσης προστέθηκαν 1H-indol-4-yl acetate (50,1 g, 285 mmol, 1 equiv) και anhyd Et2O (700 ml).
2. Το εναιώρημα αναδεύτηκε για 10 λεπτά και στη συνέχεια ψύχθηκε στους 0 *C σε παγωμένο υδατόλουτρο για 30 λεπτά.
3. Το χωνί πτώσης φορτώθηκε με διάλυμα χλωριούχου οξαλυλίου (37,1 ml, 428 mmol,1,5 equiv) σε Et2O (60 ml).
4. Το διάλυμα χλωριούχου οξαλυλίου προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα με ρυθμό επαρκή ώστε η θερμοκρασία να διατηρείται στους 5 *C ή κάτω από αυτούς, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο σχηματισμός διμερούς και άλλου πιθανού παραπροϊόντος.
5. Καθώς προχωρούσε η προσθήκη, σχηματίστηκε κίτρινος πολτός και όταν ολοκληρώθηκε η προσθήκη, το μείγμα αναδεύτηκε για 4 ώρες.
6. Μετά από αυτό το διάστημα, προστέθηκε επτάνιο (400 ml) και το μείγμα αναδεύτηκε για 30 λεπτά στους 0 *C.
7. Το κίτρινο στερεό που προέκυψε διηθήθηκε γρήγορα και ξεπλύθηκε διαδοχικά με επτάνιο (2x300 ml), το οποίο διαλύθηκε γρήγορα σε THF (500 ml) και ψύχθηκε στους 0 *C.
8. Ένα διάλυμα διμεθυλαμίνης 2,0 Μ σε THF (175 ml) προστέθηκε σταδιακά με ρυθμό επαρκή ώστε να διατηρηθεί η θερμοκρασία κάτω από τους 5 *C, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι πλευρικές αντιδράσεις.
9. Αφού ολοκληρώθηκε η προσθήκη, προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα πυριδίνη (46 ml) σε THF (100 ml) και το μείγμα αναδεύτηκε καλά για 60 λεπτά.
10. Προστέθηκε επτάνιο (600 ml) και το περιεχόμενο της φιάλης διηθήθηκε με αναρρόφηση μέσω χωνιού Büchner.
11. Το διηθημένο υπόλειμμα μεταφέρθηκε σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα και προστέθηκε απιονισμένο H2O (1000 ml), αναδεύτηκε για 30 λεπτά και διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
12. Το υπόλευκο στερεό διηθήθηκε διαδοχικά για 40 λεπτά σε EtOAc (600 ml) και επτάνιο (400 ml).
13. Το αιώρημα διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner και το στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί το 6 ως ανοιχτοκίτρινο στερεό- απόδοση: 66,1 g (81%).
3-[2-(διμεθυλαμινο)αιθυλ]-1H-ινδόλη-4-όλη (Ψιλοκίνη).
Διαδικασία Α:
1. . Σε φιάλη με στρογγυλό πυθμένα που ήταν εξοπλισμένη με αναδευτήρα άνωθεν, ρυθμιστή θερμοκρασίας και χωνί πτώσης προστέθηκαν 3-[2-(διμεθυλαμινο)-2-οξοακετυλο]-1H-ινδολ-4-υλο οξικό οξύ (31,5 g, 115 mmol) και 2-CH3-THF (1000 ml).
2. Η φιάλη βυθίστηκε σε παγόλουτρο στους 0 *C και προστέθηκε διάλυμα 2,3 M LiAlH4 σε 2-CH3-THF (140 ml, 322 mmol) μέσω του σταγονόμετρου.
3. Η χοάνη πτώσης ξεπλύθηκε με επιπλέον 2-CH3-THF (20 ml). Το διάλυμα LiAlH4 προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα με ρυθμό ώστε να διατηρηθεί θερμοκρασία κάτω από 20 *C.
4. Μετά την προσθήκη, απομακρύνθηκε το παγο-νερόλουτρο και το μείγμα αναδεύτηκε για 30 λεπτά.
5. Το ανοιχτοκίτρινο διάλυμα θερμάνθηκε σε επαναρροή (80 *C) με θερμαντικό μανδύα και απέκτησε χρώμα ελεφαντόδοντου μετά από 3 ώρες.
6. Παρατηρήθηκε συσσώρευση κίτρινων στερεών στις πλευρές της φιάλης με στρογγυλό πυθμένα.
7. Ο μανδύας θέρμανσης αφαιρέθηκε και η φιάλη αφέθηκε να κρυώσει στους 50 *C.
8. Η φιάλη ψύχθηκε και πάλι στους 20 *C.
9. Η αντίδραση σβήστηκε με διαδοχική προσθήκη 3 σταγόνων υδατικού 1 M NaOH και 3 σταγόνων απιονισμένου H2O.
10. Το μείγμα αραιώθηκε με THF (500 ml) και αναδεύτηκε για 20 λεπτά.
11. Το μείγμα διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner και το διήθημα διατηρήθηκε υπό N 2.
12. Το διηθητικό κέικ αναμοχλεύτηκε γρήγορα με 200 ml [10% διαλύματος (7% αμμωνίας σε MeOH) σε CH2Cl2] και THF (500 ml).
13. Τα διηθήματα στη συνέχεια ενώθηκαν και συμπυκνώθηκαν για να δώσουν ένα πράσινο στερεό.
14. Το στερεό διηθήθηκε με 1:1 EtOAc/επτάνιο (50 ml) και στη συνέχεια διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
15. Το σκουροπράσινο στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί ξηρή ψιλοκίνη ως σκουροπράσινο στερεό- απόδοση: 20,7 g (91%)- mp 167-169 *C.
Διαδικασία Β:
1. Το στάδιο της αναγωγής πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ουσιαστικά το ίδιο πρωτόκολλο που περιγράφηκε στη Διαδικασία Α με 3-[2-(2-(Dimethylamino)-2-oxoacetyl]-1H-indol-4-yl Acetate (40,21 g, 135,2 mmol) και 2,3 M LiAlH4 σε 2-CH3-THF (188,1 ml, 432,5 mmol).
2. Η αντίδραση σβήστηκε με σταγονική προσθήκη THF/H2O (27:100, 50 ml) με ρυθμό που διατηρούσε τη θερμοκρασία κάτω από τους 30 *C.
3. Προστέθηκε Anhyd Na2SO4 (100 g), ακολουθούμενο από silica gel (50 g) και DCM (400 ml).
4. Το μείγμα αναδεύτηκε για 10 λεπτά και διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
5. Το κέικ φίλτρου πλύθηκε με μίγμα DCM/CH3OH (9:1, 1500 ml).
6. Στη συνέχεια, τα διηθήματα ενώθηκαν και συμπυκνώθηκαν για να δώσουν ένα ανοιχτό πράσινο στερεό.
7. Το στερεό διυλίστηκε με EtOAc/επτάνιο (50 ml) 1:1 και στη συνέχεια διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
8. Το υπόλευκο στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί ξηρή ψιλοκίνη ως υπόλευκο στερεό- απόδοση: 21,6 g (77%).
2. Το εναιώρημα αναδεύτηκε για 10 λεπτά και στη συνέχεια ψύχθηκε στους 0 *C σε παγωμένο υδατόλουτρο για 30 λεπτά.
3. Το χωνί πτώσης φορτώθηκε με διάλυμα χλωριούχου οξαλυλίου (37,1 ml, 428 mmol,1,5 equiv) σε Et2O (60 ml).
4. Το διάλυμα χλωριούχου οξαλυλίου προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα με ρυθμό επαρκή ώστε η θερμοκρασία να διατηρείται στους 5 *C ή κάτω από αυτούς, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο σχηματισμός διμερούς και άλλου πιθανού παραπροϊόντος.
5. Καθώς προχωρούσε η προσθήκη, σχηματίστηκε κίτρινος πολτός και όταν ολοκληρώθηκε η προσθήκη, το μείγμα αναδεύτηκε για 4 ώρες.
6. Μετά από αυτό το διάστημα, προστέθηκε επτάνιο (400 ml) και το μείγμα αναδεύτηκε για 30 λεπτά στους 0 *C.
7. Το κίτρινο στερεό που προέκυψε διηθήθηκε γρήγορα και ξεπλύθηκε διαδοχικά με επτάνιο (2x300 ml), το οποίο διαλύθηκε γρήγορα σε THF (500 ml) και ψύχθηκε στους 0 *C.
8. Ένα διάλυμα διμεθυλαμίνης 2,0 Μ σε THF (175 ml) προστέθηκε σταδιακά με ρυθμό επαρκή ώστε να διατηρηθεί η θερμοκρασία κάτω από τους 5 *C, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι πλευρικές αντιδράσεις.
9. Αφού ολοκληρώθηκε η προσθήκη, προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα πυριδίνη (46 ml) σε THF (100 ml) και το μείγμα αναδεύτηκε καλά για 60 λεπτά.
10. Προστέθηκε επτάνιο (600 ml) και το περιεχόμενο της φιάλης διηθήθηκε με αναρρόφηση μέσω χωνιού Büchner.
11. Το διηθημένο υπόλειμμα μεταφέρθηκε σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα και προστέθηκε απιονισμένο H2O (1000 ml), αναδεύτηκε για 30 λεπτά και διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
12. Το υπόλευκο στερεό διηθήθηκε διαδοχικά για 40 λεπτά σε EtOAc (600 ml) και επτάνιο (400 ml).
13. Το αιώρημα διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner και το στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί το 6 ως ανοιχτοκίτρινο στερεό- απόδοση: 66,1 g (81%).
3-[2-(διμεθυλαμινο)αιθυλ]-1H-ινδόλη-4-όλη (Ψιλοκίνη).
1. . Σε φιάλη με στρογγυλό πυθμένα που ήταν εξοπλισμένη με αναδευτήρα άνωθεν, ρυθμιστή θερμοκρασίας και χωνί πτώσης προστέθηκαν 3-[2-(διμεθυλαμινο)-2-οξοακετυλο]-1H-ινδολ-4-υλο οξικό οξύ (31,5 g, 115 mmol) και 2-CH3-THF (1000 ml).
2. Η φιάλη βυθίστηκε σε παγόλουτρο στους 0 *C και προστέθηκε διάλυμα 2,3 M LiAlH4 σε 2-CH3-THF (140 ml, 322 mmol) μέσω του σταγονόμετρου.
3. Η χοάνη πτώσης ξεπλύθηκε με επιπλέον 2-CH3-THF (20 ml). Το διάλυμα LiAlH4 προστέθηκε σταγόνα προς σταγόνα με ρυθμό ώστε να διατηρηθεί θερμοκρασία κάτω από 20 *C.
4. Μετά την προσθήκη, απομακρύνθηκε το παγο-νερόλουτρο και το μείγμα αναδεύτηκε για 30 λεπτά.
5. Το ανοιχτοκίτρινο διάλυμα θερμάνθηκε σε επαναρροή (80 *C) με θερμαντικό μανδύα και απέκτησε χρώμα ελεφαντόδοντου μετά από 3 ώρες.
6. Παρατηρήθηκε συσσώρευση κίτρινων στερεών στις πλευρές της φιάλης με στρογγυλό πυθμένα.
7. Ο μανδύας θέρμανσης αφαιρέθηκε και η φιάλη αφέθηκε να κρυώσει στους 50 *C.
8. Η φιάλη ψύχθηκε και πάλι στους 20 *C.
9. Η αντίδραση σβήστηκε με διαδοχική προσθήκη 3 σταγόνων υδατικού 1 M NaOH και 3 σταγόνων απιονισμένου H2O.
10. Το μείγμα αραιώθηκε με THF (500 ml) και αναδεύτηκε για 20 λεπτά.
11. Το μείγμα διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner και το διήθημα διατηρήθηκε υπό N 2.
12. Το διηθητικό κέικ αναμοχλεύτηκε γρήγορα με 200 ml [10% διαλύματος (7% αμμωνίας σε MeOH) σε CH2Cl2] και THF (500 ml).
13. Τα διηθήματα στη συνέχεια ενώθηκαν και συμπυκνώθηκαν για να δώσουν ένα πράσινο στερεό.
14. Το στερεό διηθήθηκε με 1:1 EtOAc/επτάνιο (50 ml) και στη συνέχεια διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
15. Το σκουροπράσινο στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί ξηρή ψιλοκίνη ως σκουροπράσινο στερεό- απόδοση: 20,7 g (91%)- mp 167-169 *C.
Διαδικασία Β:
1. Το στάδιο της αναγωγής πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ουσιαστικά το ίδιο πρωτόκολλο που περιγράφηκε στη Διαδικασία Α με 3-[2-(2-(Dimethylamino)-2-oxoacetyl]-1H-indol-4-yl Acetate (40,21 g, 135,2 mmol) και 2,3 M LiAlH4 σε 2-CH3-THF (188,1 ml, 432,5 mmol).
2. Η αντίδραση σβήστηκε με σταγονική προσθήκη THF/H2O (27:100, 50 ml) με ρυθμό που διατηρούσε τη θερμοκρασία κάτω από τους 30 *C.
3. Προστέθηκε Anhyd Na2SO4 (100 g), ακολουθούμενο από silica gel (50 g) και DCM (400 ml).
4. Το μείγμα αναδεύτηκε για 10 λεπτά και διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
5. Το κέικ φίλτρου πλύθηκε με μίγμα DCM/CH3OH (9:1, 1500 ml).
6. Στη συνέχεια, τα διηθήματα ενώθηκαν και συμπυκνώθηκαν για να δώσουν ένα ανοιχτό πράσινο στερεό.
7. Το στερεό διυλίστηκε με EtOAc/επτάνιο (50 ml) 1:1 και στη συνέχεια διηθήθηκε μέσω χωνιού Büchner.
8. Το υπόλευκο στερεό ξηράνθηκε σε φούρνο στους 40 *C κατά τη διάρκεια της νύχτας για να παραχθεί ξηρή ψιλοκίνη ως υπόλευκο στερεό- απόδοση: 21,6 g (77%).
Last edited by a moderator:
