Φαινυκυκλιδίνη (PCP) & αμφεταμίνη
Η φαινυκυκλιδίνη, κοινώς γνωστή ως PCP ή "σκόνη αγγέλου", είναι ένα συνθετικό διαλυτικό φάρμακο που μεταβάλλει τις αισθητηριακές αντιλήψεις, τη διάθεση και τη νόηση. Αρχικά αναπτύχθηκε ως αναισθητικό, η ιατρική χρήση του διακόπηκε λόγω των σοβαρών και απρόβλεπτων ψυχολογικών επιπτώσεών του. Σήμερα, είναι γνωστό κυρίως για τη χρήση του ως ψυχαγωγικό ναρκωτικό, διαβόητο για τις ισχυρές και συχνά επικίνδυνες επιδράσεις του.
Το PCP ασκεί τις επιδράσεις του κυρίως μέσω της δράσης του ως μη ανταγωνιστικού ανταγωνιστή του υποδοχέα Ν-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA), ο οποίος είναι ένας τύπος υποδοχέα γλουταμικού στον εγκέφαλο. Το γλουταμικό είναι ο κύριος διεγερτικός νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα και η σωστή λειτουργία του είναι ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική γνωστική και νευρολογική δραστηριότητα. Το PCP συνδέεται με τον υποδοχέα NMDA και μπλοκάρει το κανάλι που επιτρέπει στα ιόντα, όπως το ασβέστιο, να ρέουν στον νευρώνα. Αυτός ο αποκλεισμός διαταράσσει τη φυσιολογική νευρωνική επικοινωνία και οδηγεί στις αποσυνδετικές επιδράσεις του φαρμάκου.
Πέρα από την επίδρασή του στους υποδοχείς γλουταμινικού, το PCP επηρεάζει και άλλα συστήματα νευροδιαβιβαστών. Αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης αναστέλλοντας τους μεταφορείς ντοπαμίνης, γεγονός που πιθανώς ευθύνεται για ορισμένες από τις ευφορικές επιδράσεις της. Μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με τους υποδοχείς σίγμα, οι οποίοι μπορούν να διαμορφώσουν την απελευθέρωση διαφόρων νευροδιαβιβαστών και να συμβάλουν σε ψευδαισθήσεις και άλλες ψυχοτομιμητικές επιδράσεις.
Η χρήση του PCP μπορεί να είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτη και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ψυχολογικές αντιδράσεις και επικίνδυνη συμπεριφορά. Οι αποσυνδετικές της επιδράσεις μπορεί να κάνουν τους χρήστες να αισθάνονται άτρωτοι, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε τυχαίους τραυματισμούς ή αυτοτραυματισμούς. Η χρόνια χρήση της PCP μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια γνωστικά ελλείμματα, απώλεια μνήμης και συναισθηματικές διαταραχές.
Ηαμφεταμίνη είναι ένα ισχυρό διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) που επηρεάζει τον εγκέφαλο ενισχύοντας ορισμένους τύπους νευρωνικής δραστηριότητας. Χρησιμοποιείται θεραπευτικά για τη θεραπεία της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ADHD), της ναρκοληψίας και ορισμένων περιπτώσεων παχυσαρκίας. Σε ψυχαγωγικά πλαίσια, χρησιμοποιείται συχνά για τις ευφορικές, ενεργοποιητικές επιδράσεις του.
Η αμφεταμίνη προάγει την απελευθέρωση της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης από τα αποθηκευτικά κυστίδια τους στους νευρώνες. Αυτή η αύξηση των επιπέδων των νευροδιαβιβαστών στη συναπτική σχισμή (το χάσμα μεταξύ των νευρώνων) ενισχύει τη νευροδιαβίβαση και διεγείρει τη δραστηριότητα σε τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την εγρήγορση, την προσοχή και την ανταπόκριση στο περιβάλλον.
Κανονικά, οι νευροδιαβιβαστές επαναρροφώνται από τους νευρώνες μέσω πρωτεϊνών-μεταφορέων. Η αμφεταμίνη αναστέλλει αυτούς τους μεταφορείς, ιδίως τον μεταφορέα ντοπαμίνης (DAT) και τον μεταφορέα νορεπινεφρίνης (NET). Η αναστολή αυτή εμποδίζει την επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης, επιτρέποντάς τους να παραμένουν ενεργά στη συναπτική σχισμή για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, ενισχύοντας έτσι τις επιδράσεις τους.
Η αμφεταμίνη προκαλεί επίσης αντίστροφη μεταφορά της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να αντιστρέψει τη φυσιολογική κατεύθυνση της μεταφοράς των νευροδιαβιβαστών. Αντί να προσλαμβάνονται από τους νευρώνες, οι νευροδιαβιβαστές ωθούνται πίσω στη σύναψη, αυξάνοντας περαιτέρω τις εξωκυττάριες συγκεντρώσεις τους και ενισχύοντας τις διεγερτικές επιδράσεις τους στο ΚΝΣ.
Ο συνδυασμός φαινυκυκλιδίνης (PCP) και αμφεταμίνης μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες και δυνητικά σοβαρές επιδράσεις. Κάθε φάρμακο έχει ξεχωριστές δράσεις στον εγκέφαλο που μπορούν να επιτείνουν τους κινδύνους όταν λαμβάνονται μαζί:
- Υπερφόρτωση των συστημάτων νευροδιαβιβαστών. Η αναστολή των υποδοχέων του γλουταμινικού από την PCP και η προώθηση της απελευθέρωσης ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης από την αμφεταμίνη μπορεί να οδηγήσουν σε μεταβαλλόμενες συναπτικές δραστηριότητες και νευροχημικές ισορροπίες, ενισχύοντας ενδεχομένως ή αμβλύνοντας τις επιδράσεις του ενός από το άλλο. Ο συνδυασμός μπορεί να διεγείρει υπερβολικά το ΚΝΣ, δημιουργώντας αντικρουόμενα σήματα στα ρυθμιστικά συστήματα του εγκεφάλου. Αυτό περιλαμβάνει σύγχυση, ακανόνιστη συμπεριφορά, ακραία διέγερση και πιθανή ψύχωση.
- Αυξημένο καρδιαγγειακό στρες: Και τα δύο φάρμακα αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, γεγονός που μπορεί να καταπονήσει το καρδιαγγειακό σύστημα, οδηγώντας σε πιθανά οξέα συμβάντα όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Σοβαρά ψυχιατρικά συμπτώματα: Ο συνδυασμός μπορεί να επιδεινώσει ή να επισπεύσει ψυχωτικά επεισόδια, σοβαρή παράνοια και βίαιη συμπεριφορά.
- Νευροτοξικότητα: Και τα δύο φάρμακα έχουν πιθανές νευροτοξικές επιδράσεις που μπορεί να επιδεινωθούν όταν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό.
- Υψηλός κίνδυνος υπερδοσολογίας: Με αυτόν τον συνδυασμό αυξάνονται σημαντικά οι κίνδυνοι υπερδοσολογίας και επειγουσών καταστάσεων.
Δεδομένων αυτών των αλληλεπιδράσεων, ο συνδυασμός PCP και αμφεταμίνης θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνος και γενικά συνιστάται η αποφυγή του λόγω των σοβαρών, επικίνδυνων και απειλητικών για τη ζωή κινδύνων.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: