Μεθοξεταμίνη & SSRIs
Ημεθοξεταμίνη (MXE), η οποία συχνά αναφέρεται στην καθομιλουμένη ως "Mexxy" ή "M-ket", είναι ένα διαχωριστικό αναισθητικό που αναπτύχθηκε ως συνθετικό ανάλογο της κεταμίνης. Το φαρμακολογικό του προφίλ είναι σύνθετο και πολύπλευρο, επηρεάζοντας διάφορα συστήματα νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο.
Το ΜΧΕ δρα κυρίως ως ανταγωνιστής στους υποδοχείς Ν-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA) στον εγκέφαλο. Οι υποδοχείς NMDA εμπλέκονται στη μετάδοση ηλεκτρικών σημάτων μεταξύ των νευρώνων στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη- είναι απαραίτητοι για τη μνήμη και τη νόηση. Μπλοκάροντας αυτούς τους υποδοχείς, το MXE διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, οδηγώντας στις αποσυνδετικές επιδράσεις του. Αυτό είναι παρόμοιο με άλλα διαχωριστικά αναισθητικά όπως η κεταμίνη.
Το MXE μπορεί επίσης να αναστέλλει την επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με την ευχαρίστηση, την ανταμοιβή και τα κίνητρα. Αυτή η αναστολή μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, συμβάλλοντας δυνητικά στην ανύψωση της διάθεσης και στις ευφορικές επιδράσεις.
Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι το MXE μπορεί επίσης να έχει ήπια ανασταλτική επίδραση στην επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, αν και η δράση αυτή είναι λιγότερο έντονη από τις επιδράσεις του στους υποδοχείς NMDA και στην επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης.
Οι χρήστες συχνά βιώνουν μια αίσθηση απομάκρυνσης από το σώμα και το περιβάλλον τους, μια επίδραση γνωστή ως αποστασιοποίηση. Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από ήπια αποκόλληση έως μια πιο βαθιά αποσύνδεση, που μερικές φορές περιγράφεται ως είσοδος σε μια διαφορετική πραγματικότητα ή "k-hole." Το MXE μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις, τροποποιημένη αντίληψη χρωμάτων και ήχων και μια αίσθηση αλλαγής της πραγματικότητας. Αυτά τα αποτελέσματα οφείλονται στον αντίκτυπό τους στην αισθητηριακή και αντιληπτική επεξεργασία του εγκεφάλου. Η ντοπαμινεργική δραστηριότητα του MXE μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ευφορίας, αυξημένης διάθεσης και υποκειμενικής αίσθησης ευεξίας. Όπως και με άλλους ανταγωνιστές NMDA, το MXE έχει ιδιότητες ανακούφισης του πόνου, αν και αυτές είναι συχνά δευτερεύουσες σε σχέση με τις ψυχοδραστικές επιδράσεις του.
Οιεκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) εμποδίζουν την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, αυξάνοντας τη διαθεσιμότητά της στη συναπτική σχισμή, ενισχύοντας έτσι τη διάθεση και τη συναισθηματική ρύθμιση. Χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών. Οι συνήθεις παρενέργειες περιλαμβάνουν σεξουαλική δυσλειτουργία, αύξηση βάρους και συναισθηματική αμβλύτητα. Η υπερβολική δραστηριότητα σεροτονίνης μπορεί να οδηγήσει σε μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση, γνωστή ως σύνδρομο σεροτονίνης.
Οι SSRI είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη κατηγορία φαρμάκων. Ακολουθούν ορισμένα κοινά παραδείγματα:
- Φλουοξετίνη (Prozac): Αξιοσημείωτο επειδή είναι ένα από τα πρώτα SSRIs στην αγορά και έχει σχετικά διεγερτική δράση, η οποία μπορεί να είναι ευεργετική σε ασθενείς με κόπωση και λήθαργο.
- Σερτραλίνη (Zoloft): Γνωστή για το σχετικά ισορροπημένο προφίλ της όσον αφορά τις παρενέργειες και την αποτελεσματικότητα.
- Παροξετίνη (Paxil, Seroxat): Είναι κάπως πιο ηρεμιστική από άλλους SSRI και μπορεί να είναι χρήσιμη σε ασθενείς με υψηλά επίπεδα άγχους ή αϋπνίας. Ωστόσο, σχετίζεται επίσης με αύξηση του σωματικού βάρους και σεξουαλικές παρενέργειες συχνότερα από ό,τι ορισμένοι άλλοι SSRI.
- Σιταλοπράμη (Celexa): Γνωστή για την απλότητα της δοσολογίας της και την ύπαρξη λιγότερων φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων, αλλά υπάρχουν κάποιες ανησυχίες σχετικά με διαταραχές του καρδιακού ρυθμού σε υψηλότερες δόσεις.
- Εσιταλοπράμη (Lexapro): Μια πιο ισχυρή μορφή της σιταλοπράμης (είναι το S-εναντιομερές της σιταλοπράμης) και είναι γενικά καλά ανεκτή με σχετικά ευνοϊκό προφίλ παρενεργειών.
- Φλουβοξαμίνη (Luvox): Συχνά επιλέγεται για την αποτελεσματικότητά της στην ΙΨΔ και είναι μοναδική μεταξύ των SSRIs επειδή δεν χρησιμοποιείται συνήθως ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την κατάθλιψη.
Κάθε SSRI έχει ελαφρώς διαφορετικό φαρμακολογικό προφίλ, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα, τις παρενέργειες και τους συνδυασμούς του σε διαφορετικά άτομα.
ΤοMXE και οι SSRI αλληλεπιδρούν μέσω πολύπλοκων φαρμακολογικών μηχανισμών, επηρεάζοντας το καθένα τον εγκέφαλο με διαφορετικούς τρόπους. Οι πιθανές ντοπαμινεργικές και NMDA ανταγωνιστικές επιδράσεις της MXE σε συνδυασμό με τις επαγόμενες από SSRI σεροτονινεργικές μεταβολές ενδέχεται να οδηγήσουν σε αυξημένες ψυχοτομινικές επιδράσεις: άγχος, παράνοια, ψευδαισθήσεις ή άλλα συμπτώματα που μοιάζουν με ψυχωτικά. Ο συνδυασμός θα μπορούσε να επιδεινώσει τη γνωστική δυσλειτουργία και να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης συνδρόμου σεροτονίνης. Μεταξύ των συμπτωμάτων που μπορεί να παρατηρηθούν είναι η υψηλή θερμοκρασία σώματος, η διέγερση, τα ενισχυμένα αντανακλαστικά, ο τρόμος, η εφίδρωση, οι διεσταλμένες κόρες των ματιών, η διάρροια και το κώμα.
Ο συνδυασμός δεν επιφέρει προφανή πλεονεκτήματα ή ανακαλύψεις, αλλά παρέχει κινδύνους για κακές στιγμές, την ψυχική υγεία και τη ζωή γενικότερα.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγετε αυτόν τον συνδυασμό υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: