Η αντίδραση στην οποία αναφέρεστε είναι κάπως πολύπλοκη και περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές χημικές διεργασίες. Ακολουθεί μια απλουστευμένη εξήγηση.
Αναφορές :
Σιδηροκυανιούχο κάλιο [K. ferricyanide /
C12Fe2K7N12].
Υδροξείδιο του νατρίου [NaOH / HNaO]
Σελεγκιλίνη (
C13H17N)
Νερό (
H2O)
Αμμωνία [
NH3 /
H3N]
Αμφεταμίνη (
C9H13N)
Βορειοϋδρίδιο του νατρίου [
NaBH4 /
BH4Na]
Κυανοβοροϋδρίτης νατρίου [
NaBH3CN/ CBNNa]
Μεθαμφεταμίνη (
C10H15N)
Το
C12Fe2K7N12 είναι οξειδωτικό. Όταν αναμιγνύεται με αλκαλικό διάλυμα NaOH, το προκύπτον μίγμα γίνεται ακόμη πιο δραστικό.
Το
C13H17Nείναι ένας αναστολέας της μονοαμινοξειδάσης (MAOI) που χρησιμοποιείται συχνά στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον. Η δομή του περιέχει έναν δακτύλιο φαινυλίου και μια ομάδα αμίνης. Όταν αντιδρούν όλα αυτά μαζί, ο οξειδωτής αντιδρά με την ομάδα αμίνης του
C13H17Nμε αποτέλεσμα να χάνει ένα άτομο Η και να μετατρέπεται σε ιμίνη (
C13H16N2) (γνωστή και ως βάση Schiff).
C13H17N+
C12Fe2K7N12/NaOH →
C13H16N2 +
H2O
Η ιμίνη αντιδρά με το
C12Fe2K7N12 και το NaOH για να υποστεί μια διαδικασία που ονομάζεται οξειδωτική απαμίνωση. Κατά τη διαδικασία αυτή, η ιμίνη χάνει μια ομάδα αμίνης, η οποία μετατρέπεται σε
NH3.
C13H16N2+ C12Fe2K7N12/NaOH →
C12H15NO+
NH3
Η προκύπτουσα ένωση περιέχει έναν φαινυλικό δακτύλιο και μια κετονική ομάδα (
C12H15NO). Σε αυτό το σημείο, η αντίδραση μπορεί να ακολουθήσει μία από τις δύο διαδρομές. Η κετονική ομάδα μπορεί είτε να αναχθεί σε ομάδα ΟΗ, με αποτέλεσμα
C9H13N:
C12H15NO+ NaBH4
→ C12H16NO+ NaOH
C12H16NO+ NaOH →
C9H13N+ NaOH +
H2O
ή μπορεί να υποστεί αναγωγική αμίνωση, με αποτέλεσμα
C10H15N.
C12H15NO+
NH3/NaBH3CN+ NaOH →
C10H15N+
H2O
Είναι ενδιαφέρον ότι υπό τις κατάλληλες συνθήκες μπορούν να σχηματιστούν και τα δύο σε μία μόνο αντίδραση!