1,3-βενζοδιοξόλη από την πιπερονάλη

[ketonechaser]

Υπάρχει τρόπος σύνθεσης της 1,3-βενζοδιοξόλης από την πιπερονάλη;

 

[ketonechaser]

Βρήκα κάποια σύνθεση μπορεί κάποιος να μου πει αν είναι έγκυρη ή όχι;

1. Ξεκινήστε με 10 γραμμάρια πιπερονάλης και διαλύστε την σε περίπου 100 ml κατάλληλου διαλύτη, όπως διχλωρομεθάνιο ή οξικό αιθυλεστέρα.
2. Προσθέστε μια καταλυτική ποσότητα (π.χ. 0,1-0,5 mol%) ενός οξέος Lewis, όπως χλωριούχο αργίλιο (AlCl3) ή τριφθοριούχο βόριο (BF3). Για 10 γραμμάρια πιπερονάλης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε περίπου 10-50 mg καταλύτη.
3. Θερμαίνετε το μείγμα της αντίδρασης υπό παλινδρόμηση στους 60-70°C περίπου για περίπου 4-6 ώρες. Βεβαιωθείτε ότι η φιάλη αντίδρασης είναι κατάλληλα εξοπλισμένη με ψυκτήρα παλινδρόμησης και μανδύα θέρμανσης.
4. Μετά την παλινδρόμηση, ψύξτε το μείγμα της αντίδρασης και προσθέστε προσεκτικά αραιωμένο διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου (NaOH) για την υδρόλυση της κυκλικής ακετάλης. Χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα με περίπου 5-10% NaOH και προσθέστε το σταγόνα-σταγόνα έως ότου το pH φθάσει γύρω στο 7-8. Διατηρήστε τη θερμοκρασία γύρω στους 0-5°C.
5. Οξύνετε το μείγμα της αντίδρασης με υδροχλωρικό οξύ (HCl) για να πρωτονίσετε το υδρολυμένο προϊόν. Χρησιμοποιήστε περίπου 5-10 mL πυκνού διαλύματος HCl διατηρώντας τη θερμοκρασία γύρω στους 0-5°C.
6. Εκχυλίστε το προκύπτον μίγμα με μη πολικό διαλύτη (π.χ. διαιθυλαιθέρα ή διχλωρομεθάνιο) εκτελώντας πολλαπλές εκχυλίσεις με περίπου 50-100 mL του διαλύτη κάθε φορά έως ότου το οργανικό στρώμα είναι διαυγές και άχρωμο.
7. Στεγνώστε το οργανικό στρώμα με άνυδρο θειικό μαγνήσιο (MgSO4) προσθέτοντας περίπου 5-10 γραμμάρια MgSO4 για να απορροφηθεί τυχόν εναπομείναν νερό. Αφήστε το να παραμείνει για περίπου 30 λεπτά και, στη συνέχεια, φιλτράρετε το μείγμα για να αφαιρέσετε το μέσο ξήρανσης.
8. Απομακρύνετε τον διαλύτη υπό μειωμένη πίεση χρησιμοποιώντας περιστροφικό εξατμιστήρα ή με απλή εξάτμιση σε εύρος θερμοκρασιών 40-50°C. Το υπόλειμμα θα πρέπει να σας παρέχει την επιθυμητή 1,3-βενζοδιοξόλη.

 

[The-Hive]

youtube.com/@TOXXIE

 

[Mr Gonzo]

Αυτό κλωτσάει την κόλαση της παρασκευής πιπερονάλης μέσω της μεθόδου που έχω εξετάσει, μπορεί κάποιος να δώσει ένα προσδόκιμο απόδοσης για αυτή τη διαδρομή. Και πού στο καλό το βρήκες αυτό; Έψαχνα ίσως για όζον με Ο2 για να οξειδωθεί από την πιπερίνη.

 

[The-Hive]

Προσθήκη 500g καταλύτη φωσφορικού οξέος σε φιάλη τριών λαιμών των 2000ml, προσθήκη 150ml μεθανόλης υπό ανάδευση, θέρμανση στους 55 ℃, αργή προσθήκη 50g πιπερονύλης, πτώση μετά από 0,5 ώρα, προσθήκη 82g (0.59mol) ουροτροπίνης, έναρξη θέρμανσης στους 80 ℃, διατήρηση της θερμότητας για 7 ώρες, δειγματοληψία, διενέργεια ανάλυσης υγρής φάσης, ψύξη στους 60-70 ℃, προσθήκη 700ml νερού, ανάδευση για 3 ώρες, προσθήκη οξικού αιθυλεστέρα για εκχύλιση δύο φορές, συνδυασμός οργανικών φάσεων, προσθήκη κορεσμένου διαλύματος άλατος για πλύσιμο, διαχωρισμός της οργανικής φάσης, προσθήκη 40 g άνυδρου θειικού νατρίου για ξήρανση, διήθηση, συγκέντρωση του οξικού αιθυλεστέρα στους 40 ℃ του διηθήματος και διενέργεια απόσταξης μειωμένης πίεσης σε αντλία υπολειπόμενου ελαίου για τη λήψη 31 g πιπερονάλης με καθαρότητα 9

 

[Mr Gonzo]

Πρέπει να ξαναγράψω ολόκληρες τις σημειώσεις μου που έκανα ξεκινώντας μόνο με το μαύρο πιπέρι, πάρτε το όλο μου το πιπερινικό οξύ είναι τώρα μια άσκοπη μάζα πραγμάτων που μυρίζει μόνο ωραία.

 

[The-Hive]

Προσθήκη 300ml οξικού οξέος, 50g ουροτροπίνης και 100ml νερού σε μια φιάλη αντίδρασης 2000ml τριών ανοιγμάτων διαδοχικά υπό ανάδευση, σταγόνες 90g χλωριούχου πιπερονυλίου σε θερμοκρασία 20 ℃, διατήρηση της θερμοκρασίας όχι μεγαλύτερη από 35 ℃, συνέχιση της αντίδρασης για 1 ώρα σε θερμοκρασία 40-42 ℃ μετά το τέλος της προσθήκης, στη συνέχεια προσθήκη 1000ml νερού, θέρμανση σε 100-102 ℃, επαναρροή και υδρόλυση για 2.5 ώρες, δειγματοληψία και παρακολούθηση της αντίδρασης, ψύξη στους 40 ℃ μετά το τέλος της αντίδρασης, εκχύλιση με διχλωρομεθάνιο για 4 φορές (400 ml κάθε φορά), συνδυασμός, συμπύκνωση διχλωρομεθανίου και απόσταξη του υπολειπόμενου υγρού υπό μειωμένη πίεση με αντλία πετρελαίου για να ληφθούν 30 g πιπερονάλης με καθαρότητα 96%.

 

[The-Hive]

Προσθήκη 300ml οξικού οξέος, 50g ουροτροπίνης και 100ml νερού σε φιάλη αντίδρασης 2000ml τριών ανοιγμάτων διαδοχικά υπό ανάδευση, σταγόνες 90g χλωριούχου πιπερονυλίου σε θερμοκρασία 20 ℃, διατήρηση της θερμοκρασίας όχι πάνω από 35 ℃, συνέχιση της αντίδρασης για 1 ώρα σε θερμοκρασία 40-42 ℃ μετά το τέλος της προσθήκης, προσθήκη 1000ml νερού και 0.5g βρωμιούχου τετραβουτυλαμμωνίου, θέρμανση σε 100-102 ℃, εκτέλεση υδρόλυσης υπό παλινδρόμηση για 2 ώρες, ψύξη, συμπύκνωση 300ml μισού νερού, ψύξη σε 40 ℃, εκχύλιση για 4 φορές με χρήση διχλωρομεθανίου, εκχύλιση 400ml κάθε φορά, συνδυασμός, συμπύκνωση του διχλωρομεθανίου και εκτέλεση απόσταξης μειωμένης πίεσης με χρήση αντλίας υπολειμματικού ελαίου για να ληφθούν 55g πιπερονάλης με καθαρότητα 98%.

 

[The-Hive]

Φορέστε αναπνευστήρα πλήρους προσώπου αν το κάνετε με τη μέθοδο του μαύρου πιπεριού

 

[Mr Gonzo]

Έχω αυτό που φορούσαν οι SAS κατά την πολιορκία της ιρανικής πρεσβείας στο Λονδίνο και επιπλέον κουτιά για να το φορέσω. Και Bro δεν μπορώ να σας ευχαριστήσω αρκετά για αυτά τα συνθετικά. Χτυπούσα το κεφάλι μου σε τοίχο εδώ και καιρό για τους τρόπους οξείδωσης της πιπερίνης. Ακόμα και στις ιστοσελίδες όπως το sciencemadness οι άνθρωποι μιλάνε είτε για το vid του Chemplayers είτε για την οδό του όζοντος.

Όλα έτσι, παρατήρησα ότι χρησιμοποιήθηκε η χρήση της ονοματολογίας IUPAC και δίνοντας μια γρήγορη ματιά στο google πήρα ένα φορτίο από πράγματα που δεν έχω διαβάσει, θα το έχω κατά νου, καθώς αυτή η χημεία έχει περίπου 4 κοινές ονομασίες μόνο!

 

[The-Hive]

Ευχαρίστως να βοηθήσω